Studie over de 12de-eeuwse renaissance aan de hand van Bernardus van Clairvaux en Abelardus. ( )

Interessant vooral door portret van de twee antagonisten Bernardus en Abelard, maar storende opgeblazen stijl en onevenwichtig in de uitwerking (het hele boek is geschreven naar de confrontatie toe, en de climax is dan ook zeer ontgoochelend). De slotconclusie lijkt me bovendien te verregaand: ook zonder A en B zou de Westerse beschaving zijn ontwikkeling hebben voortgezet; de twee figuren waren met andere woorden eerder illustratief dan bepalend. ( )