Ellen Deckwitz

Dit gaat niet over grasmaaien. Hoe lees je poëzie. Door Ellen Deckwitz.

Een boek over poëzie, oogstrelend vormgegeven, dat lekker aanvoelt én geschreven is door La Deck; wat wil een mens nog meer!? Een boeiende inhoud zegt u? Wel daar zorgt Deckwitz voor.

Op haar welbekende enthousiasmerende toon (die op papier even aanstekelijk werkt als in gesproken vorm) laat zij zien waarom poëzie wél iets voor jou is. Want ja, blijkbaar bestaan er nog steeds mensen die denken dat gedichten niets voor hen zijn. Terwijl poëzie overal om ons heen is, we gebruiken het allemaal, al is het maar door het liken van berichten van Instapoets. Dankzij hen is poëzie trouwens hipper dan ooit.

Alles komt aan bod: horrorgedichten, het nut van vierkleurenpennen, young adult poetry, poëzie als zelfhulpmiddel,… Door haar vlotte toon gaat dit boek ongetwijfeld jongeren aantrekken maar ook de iets oudere lezer (lees: ik, die al jaren bundels en bloemlezingen verzamelt alsof het knikkers zijn) komt nog aan haar trekken. Warsan Shire kende ik bijvoorbeeld nog niet. (Wat een gemis.)

Zoals in elk goed boek dat ik lees heb ik super veel in potlood onderlijnd of van smileys voorzien (‘Sint-Niklaas, voor de Vlaamse lezers’ bijvoorbeeld). Maar voor een volgende lezing denk ik er over, om net als Ellen, mijn vierkleurenpen boven te halen!

Merci Ellen en Uitgeverij Pluim voor dit geweldig boeiend boek, vol prachtige tekeningen van Jenna Arts!… (mehr)

Mijn volledige recensie is terug te vinden op:
https://www.linda-linea-recta.nl/reviews/authors/ellen-deckwitz/

Eigenlijk was ik hier al klaar met dit boek en deze schrijfster, maar er waren een paar grappige gedichten dus ik dacht: kom op, zet door.
Na een paar keer getracht opnieuw te beginnen, maar wat mij betreft pat de hooghartigheid en arrogantie er vanaf. Duidelijk dit is niet mijn ding.… (mehr)