Ruddy Doom

Altijd leuk fictie met non-fictie te wisselen bij het "afwerken" van de stapel te lezen boeken. Ditmaal iets reality-based. Ieder van ons in het westen heeft een bepaald, al dan niet stereotiep, beeld van de ander en vooral van Afrika, China, Rusland, enz... mede beïnvloed door de media en de Verenigde Staten.

In "Spiegelpaleizen" poogt hoogleraar Ruddy Doom aan te tonen dat dit beeld eigenlijk ver van de realiteit is, of slechts ten dele correct is/kan zijn. Maar hoe denken de anderen over ons, het westen, en andere landen/volkeren? Waarom is er zoveel migratie en zijn die migranten wel te vertrouwen?

Hoe dan ook, het thema op zich is heel interessant en het boek verplicht je om je denk- en zienswijze radicaal aan te passen. Natuurlijk zijn niet alle Afrikanen arm of dom of wat dan ook. Door (vooral politieke) omstandigheden worden velen wel in dat hoekje gedrumd. Idem voor moslims, Chinezen (die enkel maar slaafs de overheid zouden volgen, bijvoorbeeld), Zuid-Amerikanen, enz... We zijn met enkele miljarden mensen op de aardbol, met verschillende overtuigingen, cultuurverschillen, en meer.

De enige manier, of een van de enige, is praten, elkaar respecteren. Zonder daarom nijdig of jaloers te worden of jouw levensstijl/zienswijze op te dringen. Niemand is perfect, geen enkele visie/stijl is de juiste. Alleen, als politiek en macht deelnemen, dan loopt het quasi nooit goed af en blijf je met bepaalde problemen geconfronteerd (armoede, migratie, conflicten, ...).

Wat het boek zelf betreft:

1) kleine lettergrootte, wellicht 7 of 8.

2) veel knip- en plakwerk van andere boeken, waarbij de heer Doom andere auteurs/journalisten citeert. Plus, wellicht zijn veel van die citaten uit de context gerukt, maar passen de zinnetjes toevallig wel in wat de heer Doom wenst over te brengen. Hoewel, soms mis ik samenhang, het is alsof de heer Doom van de hak op de tak springt. Je moet dus wel je hoofd erbij houden.

3) maar over die auteurs' achtergrond wordt met geen woord gerept. Niet dat ik een volledige biografie verwacht, maar kortweg even meegeven waarom auteur x of y belangrijk is, zou al helpen een beter beeld te krijgen. Anders is het een wirwar van namen en citaten waar je op zich niks mee bent.

4) academische/droge schrijfstijl, waarbij bepaalde woorden/uitdrukkingen gebruikt op een zodanige manier gebruikt worden alsof de auteur maar een bepaald publiek wenst te bereiken, terwijl het onderwerp van het boek eigenlijk voor iedereen bedoeld is/zou moeten zijn, mijns inziens.

5) typfouten (werd dit boek niet nagelezen alvorens te worden gepubliceerd?): een i.p.v. aan, herhaling van lidwoorden (de de, het het, ...) en zelfs spellingsfouten: "lijdt tot... bias..." i.p.v. "leidt tot...".

Het is een academisch werk dat eigenlijk toegankelijk zou moeten zijn voor iedereen. Maar hoofdzakelijk de schrijfstijl laat het niet toe. Tot daar een klein probleem. En áls er dan eens een grafisch object wordt gebruikt - het enige in heel het boek - dan is het zo f-ing klein dat je niet eens kan lezen wat erop staat. Een kaartje van Rusland met de verschillende landen/naties/... in dat gebied. Het iets groter afbeelden mocht wel, extra papier ging het niet vragen.

Proberen om positief te blijven lukt niet altijd gezien de schrijfstijl, taalfouten, ontbreken van leestekens (liever een komma te veel dan totaal geen - kan alleen maar de tekst begrijpelijker maken).

Eerlijk gezegd, het is zwoegen, ook al is het - ik herhaal - op zich interessant. Alleen, als je geen (!) achtergrondkennis (al dan niet via de media) hebt van de wat er zich al heeft afgespeeld in de wereld op politiek en ander vlak... vergeet het. Misschien moet ik maar eens enkele van de genoemde werken uit de 46 blzn. tellende bibliografie raadplegen om beter te begrijpen wat de heer Doom te zeggen heeft.… (mehr)