Tess Franke

Een dik half jaar deed ik erover, maar ik heb ze allemaal gelezen (zij het niet allemaal even aandachtig). Ik las dit boek vooral om na te gaan wat voor een poëzie-lezer ik eigenlijk was, registrerend wat het gedicht dat ik las met me deed. En als ik naar het eindresultaat zie, dan merk ik dat het klopte wat ik al vermoedde: ik blijf over het algemeen vasthaken aan een redelijk klassieke vormentaal, maar zelfs die kan erg verscheiden zijn (mijn hart heb ik nog altijd verpand aan Vasalis, Anton Van Wilderode, Paul Snoek, Lucebert, Jotie ’t Hooft, Christine D’haen, ik weet het, vooral Vlamingen). Onvermijdelijk zaten er ook een paar echt ontdekkingen bij (Ed Hoornik, H.H. Ter Balkt, Peter Verhelst, Neeltje Maria Min, Yannick Dangre en Charlotte Van den Broeck). Ik begrijp niet goed waarom Pfeijffer ook enkele liedjesteksten heeft opgenomen (van drs P of Lennaert Nijgh bijvoorbeeld), want – hoewel leuk op zich – als poëzie zijn die duidelijk ondermaats.… (mehr)

Via Marktplaats aan dit boek gekomen.Had weleens vaker over deze schrijfster gehoord. En was wel benieuwd geworden. Kan ze zich meten aan Simone van der Vlugt of Esther Verhoef? Ja dat denk ik zeker!Dit boek heeft een hele andere insteek, namelijk een advocate/juriste als hoofdrolspeelster. Het verhaal speelt zich af in Amsterdam. Het boek las lekker weg. En er zat veel spanning in. Ik wilde weten hoe het af zou lopen. Hoe zou Femke zich er uit redden zonder dat er nog meer moorden zouden worden gepleegd? Wat ik miste was de emotie. Het verhaal denderde maar door, Femke maakte veel mee. Maar je las niet mee met haar verdriet bijvoorbeeld. De andere boeken met Femke in de hoofdrol wil ik ook nog gaan lezen.

Een beetje een tegenvaller was het verhaal wat ik las via Internet. Dat Tess Franke dus geen advocate is die naar Amerika is gevlucht met haar man en daar is begonnen te schrijven.

"Achter het pseudoniem Tess Franke gaat Gert Jan de Vries, voormalig criticus van NRC Handelsblad, schuil. Dat is bekend gemaakt in een exclusief interview in het Algemeen Dagblad. Onder de naam Tess Franke schreef De Vries vier spannende en actuele legal thrillers rond strafpleitster Femke Wolzak. Onlangs verscheen ‘Maskerade’. Onder andere om zijn schrijverschap gescheiden te houden van het recenseren koos De Vries voor een pseudoniem: (Bron boeken.blog)"

Ook zou Gert-Jan de Vries een boek van Simone van der Vlugt hebben afgekraakt in 1 van zijn boeken. Terwijl ze voor dezelfde uitgeverij werken. Dat kun je doen als recensent maar niet als collega! Dus een beetje een vreemde bijsmaak gaf mij dat wel..… (mehr)

Het vierde boek uit een serie, opgedragen aan Lucia de Berk en het zal bij het lezen dan ook niet bevreemden dat ook in dit boek iemand ten onrechte vanwege een kettingbewijs wordt veroordeeld. Het boek leest snel weg maar het verhaal is ietwat dun. Er komen weer veel toevalligheden voorbij. Zo bedenkt hoofdfiguur Femke dat een collega advocaat in een zaak tegen een politicus, die als niet gelovige vindt dat het zijn recht van vrije meningsuiting is om alle godsdiensten onzinnig te vinden, de rechtbank moet wraken(waar hebben we dat meer gehoord). Ook is de behandelend neuroloog van Ben, slachtoffer van een schietpartij en partner van Femke, tegelijkertijd een vriendje van de procureur generaal is, de grote tegenstander van Femke in de rechtszaal. Ook blijkt degene die een aanslag op Femke uitvoert later ook de getuige à charge die haar client's veroordeling bewerkstelligt. De aanslagpleger die in het verhaal overkomt als Amsterdamse penoze die in een van de laatste hoofdstukken de kern van de comedia dell'arte begrijpt, komt niet overtuigend over. Kortom weer te veel toevalligheden, ook duikt in het verhaal de criticus in Bert de Vries even op, waarbij hij de leze moet laten weten dat hij de Lama's niet leuk vindt.
Het in eerste instantie presenteren van deze boeken als geschreven door een vrouw, met kennis van de juridische wereld, is een goede mareketing truc gebleken, maar laat mij als lezer achteraf met een vreemde smaak in mijn mond achter, zeker als hij( de schrijver) het nodig vindt om een sex-scene uit vrouwelijk perspectief te schrijven. Het lijkt er niet op dat we nog een vervolg van deze serie nodig hebben.… (mehr)