Theo Horsten

De Prijs is een meesterlijk geschreven boek. Het is een zeer persoonlijk verhaal van een zoon die op zoek gaat naar het oorlogsverleden van zijn inmiddels overleden Vader. Bij die speurtocht komt hij steeds meer details te weten, van de zware opgave waar zijn Vader voor stond, namelijk het varen op Nederlandse Koopvaardijschepen onder helse omstandigheden. Namelijk het varen in konvooi wetend dat het schip op elk moment getorpedeerd zou kunnen worden, en niet wetend of zijn familie in Nederland nog wel in leven was.
Het verhaal is aangrijpend, en een goede afspiegeling van wat de 12.000 Nederlandse koopvaardij mannen en hun families, die in oorlogsgebied achter bleven, moesten doorstaan. Het verhaal is meer dan een roman, het is ook een aanklacht tegen de onverschilligheid en onzorgvuldigheid waar deze mensen tijdens en na de oorlog mee zijn geconfronteerd. Heldendaden zijn verricht voor volk en vaderland, maar de erkenning hiervoor bleef achter.
Dat deze, zeer persoonlijk gemaakte, oorlogsinspanning invloed heeft gehad op het verdere leven van Vader en zoon wordt in het verloop van het verhaal duidelijk, en doet recht aan de titel van het boek, dat "de Prijs" voor Vader en zoon, en familie hoog lag.
Wat mij betreft mag dit boek worden opgenomen in de verplichte literatuurlijst voor het voorgezet onderwijs. Het boek staat op een ereplaats in mijn boekenkast.

Soms gebeurt het, dat een roman je vanaf de allereerste pagina bij de kladden grijpt en je aandacht vasthoudt tot en met de laatste pagina. Dat ‘overkwam’ me tijdens het lezen van Theo Horsten, De Prijs. De Prijs beschrijft het bijzondere verhaal van Jan Verduyn, stuurman ter koopvaardij, die tijdens de Tweede Wereldoorlog een van de twaalfduizend mannen was, die op zee bij de oorlog betrokken waren. Een onbekend stuk geschiedenis gaat leven. Op spannende wijze worden de gebeurtenissen op zee beschreven vanuit meer perspectieven. De schrijver kent zijn bronnen en weet een historische context te scheppen. De titel van het boek duidt erop, dat alles in het leven een prijs heeft. De lange afwezigheid van Jan Verduyn heeft verregaande gevolgen voor zijn gezin. Vrouw en kinderen moeten het zes jaar zonder hun man en vader stellen en dat hakt er diep in. Op overtuigende en ontroerende manier weet Theo Horsten de lezer duidelijk te maken, hoe ingrijpend die afwezigheid is geweest. Het boek is grotendeels in de ik-vorm geschreven vanuit het perspectief van zoon Kees. Nergens valse sentimenten, maar tussen de regels door wordt duidelijk, dat niet alleen Jan Verduyn een prijs betaalt (en wel op een heel bijzondere wijze), maar dat deze prijs opnieuw wordt betaald door de volgende generatie. Het boek is ook een zoektocht van een zoon naar zijn vader. Theo Horsten is een rasverteller die situaties zo levendig neerzet, dat je ze als het ware voor je ogen ziet gebeuren. Uit alles wordt duidelijk, hoe zorgvuldig het boek is geschreven. Aan het eind van het boek is een uitvoerige lijst bronnen vermeld, waaruit de schrijver heeft geput. Het boek is méér dan een spannende avonturenroman en het is allerminst een hobbyboek, de categorie waarin het boek is ingedeeld. Het boek is een plek waard tussen romans van niveau. Ik hoop, dat meer mensen deze parel ontdekken en dat ze het boek met evenveel genoegen zullen lezen als ik dat heb gedaan.… (mehr)