Max Rooses (1839–1914)

Negen jaar na de eerste wereldtentoonstelling van 1885 te Antwerpen en zes jaar na die van Brussel uit 1888, werd in 1894 in de Scheldestad opnieuw een wereldtentoonstelling georganiseerd, onder de hoge bescherming van 'Z.M. den Koning der Belgen', Leopold II. Parel van dit gebeuren was 'Oud-Antwerpen' - een evocatie van de stad tijdens de 16de eeuw, met de uitbeelding van het dagelijks leven, handel en ambachten, toneel en muziek, stoeten en spelen. Dit boekje kon als gids dienen.
Max Rooses was toen al een bekend schrijver en droomde ervan met Oud Antwerpen een stukje stad te creëren uit die gouden eeuw: “een stadswijk heropgebouwd met hare houten en steenen huizen, hare kronkelende straten, haar grillige uithangborden, haar rijke of nederige, maar immer schoone wooningen en hare openbare gebouwen, meesterwerken van eigen kunst". De bibliotheek van het museum Plantin-Moretus, waarvan hij conservator was, leverde een schat aan informatie.
Frans Van Kuyck was de man die de droom van Max Rooses gestalte gaf. Hij was zonder enige twijfel de grote bezieler en leider van het project, niet alleen door zijn ontwerpen voor de huizen en de kledij, maar meer nog door zijn onvermoeibaar organisatievermogen. Constructies gebeurden met de Staff-methode. Staff is een bouwmateriaal dat voornamelijk bestaat uit een mengsel van gips en cement in water, versterkt met hennepvezels. Het wordt in mallen gegoten en na het drogen ontstaan stevige bouwelementen, bv facades, die bewerkt en beschilderd kunnen worden.… (mehr)