Christa Schroeder (1908–1984)

Christa Schroeder (1908 - 1894) werkte als secretaresse voor Adolf Hitler. Gedurende de jaren 1933-1945 verkeerde ze vrijwel dagelijks in zijn directe nabijheid. Ze hoorde over politieke en militaire beslissingen, reisde mee met de speciale Führertrein door Europa en was aanwezig bij de moordaanslag van 20 juli 1944. Ook verbleef ze in 1945 in de beruchte Führerbunker in Berlijn.
De authentieke aantekeningen en brieven van Christa Schroeder vormen de basis voor dit boek. Schroeder schrijft over de voor- en afkeuren van Adolf Hitler, zijn dagelijkse bezigheden en gewoontes, de relatie met zijn familie, zijn plotselinge stemmingswisselingen, de spelletjes die hij met mensen speelde - en zelfs over zijn gevoel voor humor. ook de verschillende personen in Hitlers entourage komen aan bod.
Het meeslepende en soms schokkende boek van Christa Schroeder is, zonder enige twijfel, een van de belangrijkste primaire bronnen voor het raadsel van de Führer.… (mehr)

He Was My Chief - Christa Shroeder ****

An interesting first hand account from one of Hitler's secretaries. This is the second book I have read in the series, the other being 'I was Hitler's Chauffeur by Erich Kempka '.

While these books may not provide much detail regarding the war, they do give valuable insight into what Hitler was like as an everyday person. They detail his daily routines and how he treated those closest to him. These books are ideal for a reader, such as myself, that have an interest in the second world war and Hitler, but don't really want to sift through and books that go into the subject too deeply.

He was my Chief details Schroeder's personal thoughts of Hitler and gives an account of her presence at a number of important historical occasions. We learn many a snippet that allows the reader to build a fuller picture of the Fuhrer and his character. Surprisingly he is a man that is very generous to his employees, a man of strict personal morals (doesn't eat meat, smoke or drink) and at times even a little self conscious.

The only annoying aspect of the book was that a number of passages were repeated throughout. Maybe a little better editing would have helped. Interestingly Shroeder herself requested the publication of the book as she was unhappy at inaccuracies depicted in other books of her and work colleagues.… (mehr)