Grieken in Nederland en België

Slechte economische of politieke omstandigheden deden in alle tijden Grieken vertrekken uit hun land. In het verleden waren er grote Griekse diaspora’s in Klein-Azie en Egypte (denk aan Kávafis); de regiems van respectievelijk Atatürk en Nasser zorgden daar voor hun vertrek.
Momenteel vind je grote Griekse gemeenschappen in Australië, Canada en de USA, en volgens de Penguin Atlas of Diaspora’s ook in Ethiopië, Senegal en Zimbabwe. In die atlas worden geen Europese landen als “land van aankomst” (Paul Scheffer) aangemerkt. Toch kennen ook Nederland en België hun Griekse gemeenschappen.

Momenteel lees ik Vaderlanden: verhaal van een Griekse in Nederland, het boeiende relaas van Dimitra Sideri. Met haar man maakte zij deel uit van de emigratiegolf die in de jaren vijftig op gang kwam. Ze zaten net voor de tijd dat de Nederlandse overheid werknemers in Zuid-Europa ging werven. Het boek vertelt over hun leven in Griekenland, hun emigratie, hun ervaringen in Nederland, hun grote betrokkenheid bij de groeiende groep Grieken in Nederland, bij de politieke ontwikkelingen in Griekenland. Over de dansgroep Pígasos en hoe ze vanuit Nederland deelnamen aan het Griekse verzet tegen de kolonels (ook over de verstrekkende machtige arm van de kolonels en hoe verdeeld de Grieken in Nederland waren over dit regiem). Ik heb het boek nog niet uit.

Griek & Bliek

Over Grieken / de Griekse gemeenschap in Gorinchem
was er de afgelopen winter een tentoonstelling in Gorinchem.
Een boekje over dit onderwerp is nu uitgegeven door de Historische Vereniging Oud-Gorcum, zie:
http://www.oud-gorcum.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=18&am...

N.B. "Bliek" is de carnavalsterm voor Gorcumenaar.

Albanezen in de problemen t.g.v. Griekse toestanden.

Over de Grieken in (Belgisch) Limburg is in 2010 een interessant boek verschenen van de hand van Maria Dermitzaki: "Grieken in Limburg. Een halve eeuw migratie en integratie", ISBN 978 90 6445 649 7; www.epo.be
Mvg., Bert Op 't Eijnde (telos)