Nella vita di Alphonse Courrier tutto scorre con immobile regolarità, tutto sembra programmato con estrema cura, fino alla pedanteria. Eppure, nella gelida mattina del 27 dicembre 1917, Alphonse compie un gesto che lascerà i suoi concittadini sconcertati, e per molti anni alimenterà le loro chiacchiere venate di risentito stupore. Con una scrittura di puntigliosa leggerezza, ordita di sottili e tenacissime nervature, Marta Morazzoni racconta un’esistenza che nulla potrebbe scalfire, fatta di relazioni pudiche, frasi non dette e sentimenti taciuti, ma che viene travolta da un destino oscuro, da qualcosa che si insinua nella vita e a poco a poco la erode fino ad annientarla.

In het begin van het boek stelt de verteller al: "Het is nu eenmaal zo dat alles afhangt van het wanneer en het waar de dingen gebeuren, veel meer dan van het hoe. Bovendien is een dorp, naar men daar zegt, een plek die er fysiologisch om vraagt dat nieuwtjes als puisten opkomen en wel open moeten barsten." (p.5) Morazzoni verhaalt het leven van een Alphonse Courrier die een winkel in ijzerwaren heeft in een dorpje in de Auvergne. Zijn sociaal wenselijk leven en dat van het dorp kabbelen langzaam en voorspelbaar verder. Courrier is echter een man met een dubbele bodem. Hij is heer en meester van zijn handel en wandel, en van zijn emoties die hij beheert als ware het een ijzerwinkel. Maar Courrier cultiveert in het geheim toch een liefde voor lelijke vrouwen die onverbiddelijk zal leiden tot een anticlimax in zijn overgecontroleerde leven.
Bij momenten vond ik het boek wat stroef lezen, maar ik kan niet zeggen of dat aan Morazzoni's schrijfstijl dan wel aan enkele onvolkomenheden in de vertaling ligt. Veel aandacht gaat naar de psychologie van de personnages met enkele mooie onderlinge spanningsbogen. ( )

För mig är styrkan med "Fallet Courrier" språket. Historien tycker jag är lite... ospännande, men sättet det framställs på gör ändå romanen läsvärd och underhållande, trots all tragik. ( )