Met deze amusante bloemlezing uit de Nederlandstalige poëzie van de 17e eeuw tot heden zal Wim Zaal (1935, was literatuurcriticus bij Elsevier) zich zeker niet geliefd maken bij de nog levende dichters van wie hij een vers heeft uitverkoren. Criterium voor opneming was namelijk dat het een mislukt gedicht moest wezen. In deze bundel vind je dus heel wat staaltjes bombast, holle retoriek, onbedoelde dubbelzinnigheid en uit de hand gelopen beeldspraak. Zaal bracht de misgeboorten bijeen in hoofdstukken met titels als 'Hier die leden!' (erotische poëzie), 'Gewijde poëzie' en 'Kunstenaars onder elkaar' (poëzie over collega's). Hij laat de gedichten niet voor zich spreken, maar citeert ze telkens als voorbeeld in het betoog dat hij aan poezie van een bepaald genre wijdt. In de tekst rondom de gedichten geeft hij allerlei nadere bijzonderheden over de maker en zijn onderwerp. Achterin staat een lijst van bundels en andere bronnen waaruit de gedichten afkomstig zijn, alsmede een register van opgenomen dichters. Vreemd is dat Zaal nergens het boek noemt dat hem geïnspireerd moet hebben: de in 1930 voor het eerst verschenen en daarna diverse malen herdrukte "anthology of bad verse" 'The stuffed owl'.