Książka, którą czyta się szybko i przyjemnie. Z drugiej strony jest dość płytka - składa się w zasadzie z kilku opowiadań - w zabawny i czasem przerażający sposób opisujący realia PRL. Mam wrażenie, że jest to pozycja skierowana bardziej do nastolatków, choć jako osoba, której dzieciństwo upłynęło w czasach opisywanych w książce, nie mogę się powstrzymać przed pewną rozrzewnieniem, które wpływa pozytywnie na odbiór książki. Podsumowując - jest to Pilipiuk znany z kronik Wędrowycza, bardziej niż z 2568 kroków. Z chęcią przeczytał bym kontynuację, ale wolałbym, żeby stanowiła jedna dłuższą i bardziej rozbudowaną historię. ( )