Una novela que se enriquece a medida que avanzan las páginas. El protagonista padece "El mal de Montano" y, como cualquier adicto, cae en el subterfugio para satisfacer su dependencia. Novela con propuestas interesantes, mucho más sugerentes si Baricco no se empeñara en explicarlas haciéndolas más confusas. Destellos de humor, rastros de ingenio perdidos en unos diálogos que pretenden ser naturales y resultan en ocasiones artificiosos, aparentando una espontaneidad ajena a algunos personajes. Cursi a veces, sabe salir de situaciones empalagosas gracias al distante personaje de Mr. Gwyn. El giro policíaco final de la novela es algo pueril, volviendo a explicitar lo evidente, impidiendo al lector que deduzca la situación. En suma, un divertimento no exento de reflexión. Una sugerente propuesta de lectura. ( )

> Babelio : https://www.babelio.com/livres/Baricco-Mr-Gwyn/603604
> Nuit blanche, (137), p. 22 : https://id.erudit.org/iderudit/73479ac

> MR GWYN, de Alessandro Baricco, Gallimard, 184 p., 33,95$. — Écrivain au sommet de la renommée, Jasper Gwyn prend publiquement la résolution de ne plus jamais écrire un roman. Tombant lentement dans l’oubli, il mûrit l’idée de créer une nouvelle forme d’écriture; il va écrire des portraits ! Création d’un atelier d’artiste hors du commun afin de recevoir ses modèles, recherche de la forme nouvelle d’écriture, recrutement des modèles… Les élus paieront cher pour avoir le privilège de lire leur portrait, publié en un seul et unique exemplaire. Baricco met son grand talent au service d’une réflexion sur la créativité et les nouvelles formes d’expression inédites. Une histoire captivante !
—Serge Poulin Carcajou (Rosemère) Les Libraires, Sept.-Oct. 2014 | No 84

'Hij had er jaren over gedaan om te aanvaarden dat het beroep van schrijver hem onmogelijk was geworden, en nu moest hij noodgedwongen vaststellen dat het hem absoluut niet meeviel om zonder dat beroep te leven. Zo werd het hem uiteindelijk duidelijk dat hij zich in een situatie bevond die veel mensen kennen, maar die daarom niet minder pijnlijk is: het besef dat het enige waardoor ze zich levend voelen juist iets is wat gedoemd is op den duur hun dood te betekenen. Nakomelingen voor hun ouders, het succes voor kunstenaars, te hoge bergen voor alpinisten. Boeken schrijven voor Jasper Gwyn. Door dat besef voelde hij zich verloren, en weerloos zoals alleen kinderen zich voelen, de slimme kinderen. '

Waanzinnig mooi boek. Zo'n boek dat je weer doet beseffen waarom je ooit met lezen bent begonnen en nooit meer bent opgehouden. Wat een beschrijvingen, wat een metaforen, ... 150 blz pure troost. ( )

Dovrò leggere alcuni commenti autorevoli perché ci ho capito poco. Pertanto farò un bel giro senza farmi notare ehhh.. Mr Gwyn? ( )

Raadselachtig, een puzzel, een mysterie, enigmatisch, elusief… dat zijn de meest terugkerende omschrijvingen in de reviews over dit boek. En ik herken me daar ook wel in. Waar gaat dit boek eigenlijk over? Een schrijver die worstelt met writer’s block? Een kunstenaar die een originele manier vindt om tot de essentie van de menselijke persoon door te dringen? Jezelf als schrijver volledig uitgommen, zowel in het echte als in het fictief-literaire bestaan? Een variante op het Bartleby-thema van Herman Melville? Het mens-zijn als een verhaal? Jezelf pas echt kennen uit de manier waarop anderen je zien? Vraag me geen antwoorden, ik heb ze niet gevonden in dit boekje, en dat is tegelijk de frustratie en de charme ervan. Mr Gwyn intrigeert dus, maar bevat ook veel losse eindjes: de ambigue relatie tussen Jasper Gwyn en secretaresse Rebecca bijvoorbeeld, de mogelijkheid om iemand te doorgronden door hem of haar 32 dagen lang stilzwijgend te observeren, enzovoort; en dan zijn er de cliché-elementen zoals het verhalend karakter van een mensenleven, een schrijver die zich achter verschillende pseudoniemen verschuilt, enzomeer.
Naar het schijnt worden de vragen gedeeltelijk beantwoord in de volgende roman van Baricco, Driemaal bij dageraad. Dus misschien moet ik die er maar eens bij nemen. Intussen bewijst Baricco in elk geval dat hij een intrigerend schrijver blijft die perfect de kunst van de sfeerschepping beheerst. ( )