Het populisme is een uitdaging, door de democratie naar voren gebracht op haar eigen terrein, in naam van de verovering van de macht door de elites. Deze verbergen zich achter de 'bluf' van 'een systeem waarin men het volk toestaat te stemmen, maar waar de echte macht uitgeoefend wordt door een meer liberale en verlichte elite', en de volkssoevereiniteit slechts 'een noodzakelijke leugen' is, een 'uitgewerkte smoes', ondersteund door vele 'valse beloftes'.

(...) het nationaalsocialisme was duidelijk een vorm van het - helemaal niet groene noch völkische - fascisme. Dat het zich anders voordeed was een laagje vernis om zijn barbaars totalitarisme achter te verbergen. Völkische ideeën waren in Duitsland populair gemaakt door intellectuelen van de conservatieve revolutie en de nazi partij maakte daar om opportunistische redenen gebruik van.

Hitler had geen belangstelling voor traditionalisme en voor völkische ideeën. Hoe belangrijk zijn volk voor hem was bleek trouwens in 1945, toen hij als antwoord op de oprukkende Sovjetmacht, het de opdracht gaf zichzelf uit te roeien. Dat aan dit narcistisch bevel geen gevolg werd gegeven kwam enkel door de bewuste sabotage ervan door Albert Speer.