Restletsel is 'wat niet meer valt te helen en van de kwaal resteert. Dat wat rest aan kwetsuur van een leven lang schrijven.’ Brouwers heeft na 2 herseninfarcten een lamme hand. Zijn tochten naar dokters en specialisten zijn een rode draad door het boek. Hij neemt de ziekenhuizen en de geneesheren op de korrel.
Veel gescheld op schrijvers, critici en instellingen. Het geldverslindende onzininstituut De Taalunie zou moeten worden opgeheven. De subsidies moeten worden gegeven aan zaken die echt de kunst en cultuur stimuleren, maar waarop bezuinigd wordt.
Zijn grote voorbeeld Mulisch wordt in hoofdstuk ‘De wereldreus’ uitgebreid besproken. Brouwers heeft al zijn boeken gelezen en geeft veel details over zijn werk. Hoewel hij ook kritiek op hem heeft en zijn latere werken minder vindt dan zijn vroegere oeuvre, blijft hij zijn held vereren.
Dit is het negende en laatste deel van de feuilletons. Jammer, maar wel een waardig afscheid. ( )