This is the author's first book. I liked the atmosphere he created , his descriptions, some of his characters. His plot was pretty much every serial killer cliche wrapped into one big package. Enjoyed the supernatural elements and, as I said, will give him another try, for a first-time novel, quite an accomplishment
( )

I really have liked several of Connolly's books, but this one left me empty. Bird is an interesting character, but I was left not believing the plotting or connecting with the main character. There were a few times that his character started to deepen only to be lost in the gory violence. I don't know if I will go further in the series. ( )

Rechercheur Charlie ‘Bird’ Parker krijgt het in dit boek Een dode ziel van de Ierse auteur John Connolly aardig voor zijn kiezen. Dat moet ook, anders hebben we geen aardig verhaal en dat is dit zeker, alle 480 pagina’s lang.

Om te beginnen zijn zijn vrouw en dochtertje vermoord terwijl hij een eindje verder in de kroeg zat na een ruzie met zijn vrouw. Ze zijn niet zomaar vermoord, ze zijn heel erg vermoord en de details liegen er niet om maar dienen ook ergens toe.

Parker neemt na de moord ontslag bij de politie en zijn vroegere chef vraagt hem om een zaak op zich te nemen omtrent de vermissing van een meisje. Dat brengt hem naar de moerassen van Louisiana waar hij in contact komt met een familie waarvan de moeder speciale gaven heeft. Zij heeft het over een gestorven meisje en de dader bij wie alles later samenkomt;

Toen ze begon te spreken, hoorde ik vier stemmen: de stemmen van mijn vrouw en van mijn dochter, de stem van een oude, dikke vrouw op een bed in een wijnrode kamer, en de stem van een naamloos meisje dat een wrede, eenzame dood was gestorven in de blubber en het water van een moeras in Louisiana.
‘De Reiziger heet hij.’

Parker hoeft het niet alleen te doen. Hij krijgt hulp van een duo gangsters, Angel en Louis, dat hem ooit iets verschuldigd was en van Rachel, een profielspecialist van de politie. Die gangsters zijn geen overbodige luxe, want de zoektocht naar het vermiste meisje brengt hem in contact met de georganiseerde misdaad. Die houden er soms perverse hobby’s op na wat uiteraard tot nog veel meer doden leidt.

Ondertussen wordt het vermiste meisje gevonden maar niet in een toestand die Parker voor ogen had. Langzaam beginnen er verbanden te ontstaan tussen de dood van zijn gezin, het vermiste meisje en andere vermiste personen uit Louisiana. Op een hotelkamer wordt zoveel mogelijk op papier met elkaar in verband gebracht en ik houd van de cliffhangers die daar bij horen;

Ik trok een dunne streep tussen de naam David Fontenot en het vraagteken dat het meisje in het moeras voorstelde. Ik kon het toen nog niet weten, maar door het trekken van die lijn had ik een belangrijke stap gezet in de richting van de denkwereld van de Reiziger.

Connolly besteedt enige aandacht aan zijn hoofdpersonen en geeft ook de geschiedenis van hen mee en waarom ze soms hun lasten met zich meedragen. Dat leidt wel eens tot wat verhaallijnen buiten het hoofdverhaal om maar ze voegden voor mij wel iets toe. Enig humor ontbreekt ook niet. Als Charlie Parker (zijn vader kwam er later pas achter dat dit een jazzmuzikant was) met zijn donker gekleurde gangstervriend bij een paar maffiosi op bezoek gaat horen we;

‘Wat moet je hier?’ vroeg hij met een zwaar Cajun-accent.
‘Mijn naam is Charlie Parker,’ zei ik door het geopende raampje. ‘Ik wil Lionel Fontenot spreken.’
‘En wie is dit?’ Hij wees op Louis.
‘Count Basie,’ zei ik. ‘De rest van de band kon er vandaag niet bij zijn.’

Cajun-accent, kipgumbo en de Zydeco-muziek van Clifton Chenier, het komt allemaal voorbij en draagt bij aan de couleur locale die door het boek heen trekt, samen de zware, lome hitte die er in dat deel van de Verenigde Staten kan heersen. Langzaamaan komen alle lijntjes samen en wordt duidelijk waar al die gruwelijkheden voor nodig waren.

Daarom een kleine waarschuwing vooraf, de details van de moorden worden uitgebreid beschreven en het is niet raadzaam dit boek te lezen als u net aan uw kipkluifjes bent begonnen maar verder is het een prima lopend verhaal waar ik mij mee vermaakt heb.

Vertaling; Irving Pardoen ( )

Dark and grisly thriller with a touch of the supernatural about it. Opens with a brutal murder which sends the main character, Charlie Parker, into a spiral into darkness. Quits his job on the police force so that he can follow any lead no matter how tenuous and do the things that cops aren’t supposed to be able to do to find any scrap of information that will eventually lead him to the killer. To try and end his descent a former colleague and friend asks Parker to look into the disappearance of a young woman with links to a charitable trust.

There is a lot of violence in this book and it’s usually described quite graphically. It features mutilation, flayed victims and other traumatic scenes throughout. It’s also very much a first book and not without some of the problems that can occur. The dialogue is a bit clunk, it’s a book very much of it’s time and I doubt very much it would pass the Bechdel test as although there is a strong female character she is used primarily as a love interest/plot device. Some of the other background characters are interesting though and hopefully they recur in later books of the series. It’s not often that you get a gay black couple who are both strong and capable people in their own right. Yes, that does mean I intend to continue with the series as, despite it’s faults, this was an enjoyable read. ( )

Carnage, Carnage, Carnage ( )