https://nwhyte.livejournal.com/3805708.html

This has three and a half sections, all illustrated by Michael Zulli:

0) an introduction to the historiography of Sweeney Todd, the demon barber of Fleet Street;
1) the best bit, where Neil Gaiman and artist Dave McKean go looking for the original Temple Bar structure, then located in the grounds of Theobalds Park in Hertfordshire (since then, it has been moved back to London and reassembled near St Paul's Cathedral);
2) "Babycakes", a brief but effective polemic about animal testing;
3) "Holly's Story", text from a dream shared by Gaiman's then five-year-old daughter, which is about as coherent as you would expect (ie not very).

I don't think I'd have paid much money for a paper copy of this, and I don't think I paid much for the electronic copy either. ( )

Sweeney Todd is definitely not one of my favourite urban myths, because its commonplace nature heightens the tension too much and the fact that Victorian-era murder stories that have made it into the popular consciousness were particularly brutal, but this short graphic story was rather interesting despite all that. Gaiman and Zulli spend quite some time at the forefront expositioning about the nature of the story itself - there doesn't seem to be a real origin of the tale, nor is there any factual evidence of the existence of a murderous barber on Fleet Street, but that's what makes the story even more intriguing for the authors (and for the audience). Their "retelling" isn't really a retelling at all, but in fact chronicles a journey taken to find the gate that once stood at the entrance to Fleet Street (and the City of London) and more discussion about the stories surrounding the urban legend. Somehow this still makes for an interesting little jaunt, even though the only real conflict is the growing tension as the protagonists continue to search for the Gate as it grows dark and a brief encounter with a rather creepy groundsman. He barely speaks to them, but something about his character struck me as being almost otherworldly and directly connected to the story of Sweeney Todd. Is he in fact the incarnation of the Barber, or is he just a creepy dude in the semi-wilderness? We'll never know, since the story unfortunately winds up shortly afterwards. ( )

Sweeney Todd ken ik van Neil Gaiman uit zijn boek American Gods. Maar dat is toch wel een heel ander figuur dan waar het in deze strip over gaat. En om de onwetende lezer zoals ik snel op de hoogte te brengen heeft Neil Gaiman een introductie geschreven waarin wordt uitgelegd wie deze Sweeney Todd is geweest. Nou ja, als hij heeft bestaan want dat is ook niet helemaal duidelijk. In ieder geval is er wel in het verleden veel over deze moordende barbier geschreven en zijn er toneelstukken en zelfs een musical over dit personage gemaakt.

Neil Gaiman zou Neil Gaiman niet zijn als hij het heel anders aanpakt en in zijn verhaal gaat hij samen met een vriend op zoek naar de plek waar al die gewelddadigheden hebben plaats gevonden. Extra leuk vind ik om Neil Gaiman getekend door Michael Zulli te zien in de jaren tachtig met die typische haarstijl en kleding van die tijd. Het is zo herkenbaar en toch ook vervreemdend omdat het verleden wat ik zelf heb meegemaakt ergens ook weer ver van me af is gaan staan.

Babycakes is het tweede verhaal waarin de mensheid opeens in een wereld is waarin alle dieren verdwenen zijn. Wat te doen? De titel zegt genoeg. En het deed me weer erg veel plezier om de mensheid met al zijn malligheid zo op de hak te zien worden genomen.

Het laatste verhaal is geschreven door Holly, de destijds vijfjarige dochter van Neil Gaiman. Zoals Michael Zulli de tekenaar het zo schitterend verwoordt, is het verhaal zo uit het onderbewuste van de kleine Holly gekomen. Er is dan ook niets aan geschaafd en hij heeft het getekend zoals zij het verteld heeft. Pure horror, onbegrijpelijk maar tegelijkertijd o zo waar. Heel bijzonder. ( )