Voor Carla... ter herinnering aan Hubert Howe Bancroft en aan alle goede boeken die we samen hebben gelezen. Ter nagedachtenis aan mijn overgrootvader Brigadegeneraal Wladimir Bonaventura Kryzanowski, die naar de Nieuwe Wereld emigreerde en door wiens reizen en heldendaden in de jaren 1872-1874 ik belangstelling voor de geschiedenis van het Verre Noorden heb gekregen. "Alles was vreemd voor me," schreef hij. "Er was geen hand die mij beschermde tegen onheil, er waren geen broers of zussen wier hart net zo klopte als dat van mij... Ik heb de ellende doorstaan in de hoop dat er iets goeds uit zou voortkomen en ik heb er vele tranen voor vergoten." Als speciaal afgezant van het Amerikaanse ministerie van financiën werd hij wel de Eerste Gouverneur van Alaska genoemd, omdat hij vaak de enige hoge Amerikaanse ambtenaar in het gebied was. Hij voer over de woeste zee en trok langs smalle paden, van het belastingkantoor in Sitka tot aan de bovenloop van de Stikine en Fort Wrangell en de goudvelden van Klondike. Hij vocht voor zijn tweede vaderland en voor de inheemse Amerikanen - wier rechten en land hij probeerde te beschermen tegen smokkelaars, corrupte politici en op goud beluste speculanten - even dapper als hij gevochten had in Gettysburg, Bull Run, Chancellorsville en in de Slag van Cross Keys, als bevelhebber van de Tweede Brigade, Derde Divisie, XXe Corps van het leger van de Potomac. Dit boek, 'Land der verlorenen', is voor jou, Kriz, en voor al die 'eerste' Amerikanen die beseften dat Amerika een geweldig land is, die de moed hadden om te blijven, hun tranen voor dit land te vergieten en het te beschermen met hun liefde en hun leven.