Bij het openen van dit bestand had ik geen flauw idee wat er op mijn monitor zou gaan verschijnen. De voorkant was gelijk een verrassing met een kwaadaardig uitziend meisje met groen haar, bom in haar ene hand, bijl met bloed in haar andere hand en verder wat sprookjesachtige wezens die allen op een of andere manier gemolesteerd zijn.

Toch waren het de eerste bladzijden die mij deden afschrikken. Daar droop suikerzoet het verhaal van de bladzijden met een meisje dat in sprookjesland terechtkomt en de opdracht krijgt een sleutel te vinden waarmee ze door de deur kan om weer thuis te komen. Ik had bijna het bestand weer gesloten want in zoiets kinderachtigs had ik echt geen zin. Maar toen kwam de waanzin en bleef ik gebiologeerd aan mijn beeldscherm geplakt.

Het onschuldige meisje kan de sleutel niet vinden en zwerft tientallen jaren door sprookjesland waarbij ze een spoor van vernielingen achterlaat. Deze zijn zo grotesk dat het grappig wordt. De combinatie van die zoete sprookjeswereld en zoveel geweld en lelijkheid doet het voor mij heel erg goed. Even dacht ik dat het wellicht zou gaan vervelen omdat het misschien te veel hetzelfde zou blijven maar ook dat gebeurde niet. In het verhaal zelf zijn voortdurend nieuwe ontwikkelingen met de ene twist na de andere waardoor ik het ook steeds meer ging waarderen en het uiteindelijk zelfs een redelijk intelligente strip vind.

De tekenstijl is net zo grotesk en mierzoet als het verhaal. Dit is een goed voorbeeld van de meerwaarde van een strip. Er is geen ander medium waarin een verhaal zoals dit zo helder verteld kan worden. Woorden alleen zijn niet genoeg en het zijn de tekeningen die de gebeurtenissen onderstrepen.

Het eind van dit deel is meesterlijk gevonden en ik ben dan ook gelijk heel benieuwd naar het tweede deel. ( )

Solid fun! A thoroughly enjoyable parody on children's fantasy tropes, most notably the Narnia and Wizard of Oz 'child discovers a magical realm, completes a quest and then returns home' one. The storytelling is fast-paced, the illustrations both pretty and hilarious (and, frequently, grotesquely violent), and the dialogue is very fun. The running gag of a new narrator with every issue/chapter is a particular favourite of mine. My sole complaint of any consequence is that the plot and world both feel a bit shallow, with too few memorable major developments sprinkled through. But that is likely only a volume 1-symptom, where too much space is spent on establishing the premise and concept compared to developing the story, and I have faith that the later installments explore this insane world and story in far more depth. ( )

This was ok.
Kinda funny, super violent, somewhat entertaining.
I shan't be continuing it though, the main character is far too brutsh and unlikeable to me. ( )

This was fluffin' fantastic! Even though I Hate Fairyland is a quick read, it's funny, fun, and colorful. Been a fan of Skottie Young since his run on Marvel's Oz books. Even though this book may look like it for kids, it's not. Take what Young did in Oz and turn it into a blood bath. I also like how Young writes this book too. Wasn't sure what his writing style was going to be like, but I like the fact it's simple and funny. Too early to tell, but I'm really loving this series so far. ( )

I really do enjoy [a:Skottie Young|62104|Skottie Young|https://images.gr-assets.com/authors/1355502093p2/62104.jpg]'s artwork in this. The plot was interesting as it followed a grown adult in a child's body because she has been on a quest for almost 30 years. While I did enjoy this graphic novel, I really don't care to see what happens next. If I come across Vol. 2 in a discount bin then I'll buy it. ( )