Beautiful pictures and nice stories, but it didn't touch the heart.

Vroeger verslond ik de stripboekjes en zat ik echt in het verhaal. Ze waren minder goed getekend en met de kwaliteit hield ik me op die leeftijd niet bezig, maar als ik er eentje uit had wilde ik gelijk het vervolg. Dat heb ik nu veel minder. Waar het door komt weet ik niet. Is de stijl zo enorm veranderd? Of ben ik veranderd? Maar ik heb het gevoel dat je deze boeken moet lezen door alle bladzijdes te bestuderen en de tekeningen te bewonderen. Stapje, kijken-zoeken-lezen, stapje. En ik ben meer van in fiks tempo doorwandelen.

Waar het ook door komt: deze uitgave’s hebben veel dingen die voor ze pleiten, maar mijn hart wisten ze niet te raken.