Javier Marias is voor mij in eerste instantie de schrijver met de heerlijk langoureuze zinnen die in eindeloze cirkels ronddraaien en slechts een minimum aan handelingen dekken, maar zich in de eerste plaats op de letterlijk ‘malende’ gedachten van de protagonisten richten. Dat die proustiaanse aanpak zich niet echt leent tot korte verhalen, blijkt dan ook uit deze bundel. Slechts in enkele verhalen kan je de stijl herkennen waarmee Marias zo’n hoge toppen scheerde, vooral dan in zijn meesterwerk, de trilogie ‘Jouw gezicht morgen’; het zijn niet toevallig de langere verhalen, zoals het titelverhaal ‘Terwijl zij slapen’.
We leren hier met andere woorden een enigszins andere Marias kennen, eentje die verrast met onder meer puntige gothic-verhalen à la E.A. Poe en paranoia-dromen in de trant van Gogol; ook Borges is natuurlijk nooit ver weg. Het niveau is uiteraard erg ongelijk, maar niet helemaal onverdienstelijk. Klinkt dat een beetje minnetjes? Misschien wel, want – zoals gezegd – van de grootmeester verwacht je herkenbaarheid, en die is er maar in beperkte mate. Tot mijn favorieten behoren het al genoemde “Terwijl zij slapen”, “Gualta” en “Bloed van een lanssteek”.
Tenslotte: er is wat verwarring over de precieze samenstelling van dit boek. Het gaat namelijk terug op de Spaanse editie van 2012, die ‘Mala Índole: Cuentos Aceptados y Aceptables’ werd genoemd. Dit zijn dus zeker niet ALLE verhalen van Marias, maar een selectie, door hemzelf trouwens gemaakt. De verwarring wordt nog groter omdat de titel van dit boek ‘Terwijl zij slapen’ zowel de titel is van één van de verhalen, als van de eerste bundel korte verhalen die Marias uitbracht in 1990, met bovendien nog een aangevulde editie in 2000. De andere bundel waar deze collectie vooral op steunt, heet Cuando fui Mortal, en kwam uit in 1996. Geen wonder dat de meeste sites verkeerde edities bij elkaar zetten. ( )

Deze uitgave bevat alle verhalen.
In tegenstelling tot zijn romans, laten de verhalen zich door hun afgeronde verteltrant ‘ongecompliceerd’ lezen zodat de lezer niet in een andere wereld wordt ondergedompeld. Meer ontspannend, maar niet minder knap van compositie: gewoon goede verhalen die met vaart zijn geschreven en de lezer van begin tot eind boeien. Dit geldt voor de verhalenbundel “Geen liefde meer”, maar minder voor de overige verhalen die in deze bundel zijn opgenomen. Hierin openbaart zich veel meer de wijze waarop de schrijver zijn romans heeft gecomponeerd.
Betoverend, een begin dat niet leidt naar een logisch einde en een slot dat een ander begin doet vermoeden.
Ik ben geen overdreven liefhebber van korte verhalen, maar deze zijn met meesterhand geschreven en boeien van begin tot eind. ( )

Sinopsis: Dado lo poco que he frecuentado el noble arte del cuento en los últimos tiempos, es posible que ya no escriba más y que lo que aquí se ofrece acabe siendo la totalidad aceptada y aceptable de mi contribución al género». Javier Marías. Mala índole reúne, así, casi todos los relatos escritos por Javier Marías, los que él considera «aceptados y aceptables» y el lector encontrará deslumbrantes.Excelente puerta de entrada al universo Marías, Mala índole pone al alcance del lector, además de los que conformaron Mientras ellas duermen y Cuando fui mortal, varios cuentos hasta hoy inencontrables, entre los que destaca el que da título al libro, casi una novela corta sobre las divertidas y espeluznantes andanzas de un viejo conocido, Ruibérriz de Torres, durante el rodaje en México de una película con Elvis Presley. Además, médicos misteriosos, guardaespaldas, fantasmas, dobles, una aspirante a actriz porno, una mujer y un hombre asesinados por una lanza africana, un mayordomo neoyorquino encerrado en un ascensor, el adorador de una joven a la que filma sin cesar, una pareja mafiosa caída en desgracia, un asesino a sueldo que trata de disuadir a quienes quieren contratarlo... El mundo de los cuentos de Javier Marías es tan inquietante y cautivador que apenas permite apartar la vista de ellos, en un permanente estado de encantamiento y zozobra. Uno de los mejores libros de 2012 según La Vanguardia

Charming reading for a short train trip, or outrageous gimmick designed to trick innocent lovers of Marias (can there be such a thing?) into parting with ten bucks for 15 sheets of toilet paper folded in half and stuck between two unrolled toilet paper cardboard tubes with very cheap glue? Yes.

Production values aside, this is a story I will value mainly because I can give it to my wife to read in an hour (she reads quickly) and hopefully get her excited about reading other Marias. Esther Allen either translates 'easier' Marias books, or translates them into easier-reading, though less gripping, English (this, Dark Back of Time).

It's a fine tale, but it's also a short story from an author who works best over long stretches. Most of his other novels are tied to Shakespeare plays; this one is tied to a bad Elvis movie (I assume it's bad, although I haven't seen it, because the narrator here tells me just how bad it is). There's none of the tension Marias characteristically sets up between two or three events. And the quasi-phenomenological essays are limited to a couple of pages at the start.

On the other hand, it's pretty funny; Marias can be very funny but sometimes seems to bury that amid his cleverness and style. So all in all, a nice afternoon for Marias readers, and an extremely easy, possibly misleading entry point for those who are not yet innocent lovers of the author. ( )

Mixed reviews abide here, and for good reason. Only the most rabid fan of Javier Marías could love this "little gem". Not really a novel or even a novella by my lights, but simply a long short story that didn't have to be written. I like Javier Marías. I am grateful I had a proper introduction to him with [b:Tomorrow in the Battle Think on Me|60030|Tomorrow in the Battle Think on Me|Javier Marías|https://d202m5krfqbpi5.cloudfront.net/books/1348254165s/60030.jpg|1281855]. Had I not read that book first I would have given up on this one after the opening monologue which I found to be the most pleasing aspect of the book. Other negative reviews pointed out their dislike of same. But I love it when Javier Marías goes off on me. And now that I own at least another four or five of his books I am going to pick the one that he most went off in to read next. I almost wish I hadn't read this little Bobbie Ann Mason snivel but I am going to forgive and forget if Javier Marías finds a way to kick my ass again. And I am sure he will. Apologies to all the lovers of this book. Especially you! (You know who you are too.) Just not my cup of tea. You can now, because of me, get a very inexpensive first printing for yourself on amazon.com, that is, if you hurry. ( )