Het verhaal speelt zich in de toekomst af als het klimaat al wezenlijk is verandert. Goed verteld zoals je dat van Van Dis kunt verwachten. In sommige mensen meen ik hedendaagse politici te herkennen. ( )

Een heel vreemd boek, wel een mooie schrijfstijl. Jácob Hemmelbahn is in 1956 met zijn ouders uit Hongarije gevlucht voor de Hongaarse revolutie. En nu is hij een oude man, weduwnaar, naar 50 jaar als bibliothecaris gewerkt, waar hij ook zijn vrouw heeft leren kennen. Toen de stad hun te druk werd zijn ze verhuisd naar het platteland waar ze een huis hadden gekocht boven op een terp. En dat komt goed uit. Door de klimaatveranderingen is het weer onvoorspelbaar geworden en er trekt een orkaan over Nederland. Zijn buurman Kees woont onderaan de terp om een gammel boerderijtje maar doet klusjes voor Jácob. Hij is dus boven aan het werk als het water van de rivier begint te stijgen en de mensen die in een soort kamp wonen (De kuil) naar boven komen om aan het water te ontkomen. Het huis wordt overspoeld door de bewoners en Jácob deelt alles wat hij heeft met iedereen. Het zijn allemaal mensen die nog net geen daklozen zijn of in een inrichting thuis horen, maar het scheelt niet veel. Er lopen heel wat vreemde figuren rond. Er komen militairen die een noodhospitaal inrichten en tamelijk vijandig doen. Jácob laat het allemaal gebeuren en ziet zijn huis en kapitaal verdwijnen. Op zich niet z'n slechte opzet en de uitwerking valt ook wel mee. ( )

Mooi geschreven verhaal over een oude man die probeert de wereld waarin hij terecht is gekomen te begrijpen door allerlei dingen te beschrijven. In Nederland is een soort Wilders/Baudet aan de macht gekomen, het koningshuis is weggejaagd, er heerst vanzelfsprekend willekeur en terreur. Door de klimaatverandering is het land erg veranderd en er is veel water. Jácob komt oorspronkelijk uit Hongarije, in 1956 vluchtte het gezin.
Zijn vader was een starre, bittere man wat zijn weerslag had op het gezin.Jácob woont op een terp, als er een orkaan komt stroomt het dal (de kuil) vol water en vluchten de mensen die daar wonen, asielzoekers, “asocialen” arme mensen naar boven, naar zijn huis dat al gauw volloopt en gevorderd wordt door de erheen gestuurde soldaten. Jácob moet de registratie doen van al die mensen en dat is natuurlijk niet om ze te kunnen helpen.
Ook Jácob’s vriend Kees, de boer die hem helpt in zijn tuin speelt een grote rol om de vluchtelingen een sooort nieuw leven te geven. Uiteindelijk gaan de “Kuilers” naar Den Haag, om aandacht te vragen voor hun situatie. “Het land moet weten wat ze ons aandoen” maar onderweg worden ze uitgejouwd door de bevolking en uiteindelijk met geweld tegengehouden door het leger,
Het verhaal is prachtig geschreven zoals van Dis dat meesterlijk kan maar het “pakte” me niet. Jammer! ( )