Om maar met de deur in huis te vallen; ik heb me serieus en serieus geërgerd aan deze Nederlandse vertaling.
Eerst over de inhoud; het gaat over het leven en de relatie van Catharina de Grote (tsaar van Rusland) en haar “geliefde” of compagnon Potemkin (in dit boek Potjomkin genaamd).
Over Catharina komen we niet zoveel meer te weten; ze blijft wat onderbelicht in dit boek. Duidelijk is wel dat ze niet zoveel gaf om haar eigen kinderen (of toch zeker niet om haar oudste zoon Paul die haar opvolger zou worden). Ze had ook veel aandacht of “liefde” nodig via favorieten. De enige die tegen haar in durfde gaan was Potemkin, zelf een voormalige favoriet. Haar beleid en bestuursdaden komen minder naar voren.
Dit boek gaat vooral over Potemkin; zijn leven en werk. Soms is het een beetje een hagiografie of toch zeker een poging tot rehabilitatie van de figuur Potemkin.
Hij was zeker een bekwaam iemand en waarschijnlijk minder wreedaardig dan veel andere heersers maar toch waren tal van excessen hem niet vreemd en maakte hij misbruik van zijn positie om andere mensen te manipuleren en te gebruiken. Op mij maakte hij de indruk van iemand met een bipolaire stoornis of toch een vorm ervan.
Duidelijk is wel dat Simon Sebag Montefiore heel wat onderzoek naar deze persoon gedaan heeft en daarmee wat uitpakt. Dit is dan ook een puntje van kritiek; dit boek had gerust wat ingekort mogen worden want nu is er wat teveel aan soms “onnodige” of te “overvloedige” informatie wat het lezen soms vermoeiend maakt.
Wat me echter het meest geërgerd heeft aan deze Nederlandse vertaling zijn de overvloedige spellingsfouten, zetfouten, taalfouten, woorden die in zinnen wegvallen (vb. … die de voorgevels boerderijen moesten …) of er teveel staan (vb. … ik hoop dat ik dat ik het...), enz. Op bijna alle bladzijden komen deze fouten voor. Ook de data zijn niet altijd correct. Wat me dan ook vragen doet rijzen over de kwaliteit van de vertaling.
Heeft er dan werkelijk niemand bij de uitgeverij de drukproeven nagelezen? Want je kunt er gewoon niet naast kijken. Wat is de reden? Kostenbesparing, haastwerk of gewoon slordigheid. Het valt me de laatste jaren meer en meer op dat boeken in het Nederlandse taalgebied vol staan met zo’n fouten. Enkele tijd geleden las ik nog “Dit is Europa” van Hendrik Vos en daar wemelde het ook al van zo’n fouten. Dit boek over Catharina en Potemkin is echter nog een overtreffende trap op dit gebied.
Men wilde blijkbaar ook nog besparen op papier want de noten of bijkomende informatie werden niet opgenomen in dit boek maar moet je opzoeken op de website van Montefiore. Ik zou zeggen “good luck” ermee. Mij is het niet gelukt om die noten te zien op die website. Wat me bovendien de volgende bedenking ontlokt: als je een boek in het Nederlands leest waarom zou je dan de noten in het Engels moeten lezen?
De prijs van dit slordig boek bedraagt ongeveer 40 euro(!??)… Ik zou zo zeggen; indien je kunt, lees het Engelse origineel. ( )

This is a fantastically long book about a couple of people in the 18th century that I had not heard of, other than that I had heard of someone called Catherine the Great. I'm embarrassed that when I visited St Petersburg some years ago I did not recognize the fingerprints of this remarkable lady and her equally (or more) remarkable husband.
Catherine and Prince Potemkin were in the thick of all the political events in the second half of the 1700s. They, especially Potemkin, prosecuted the wars against the Ottomans in the southern reaches of Russia. I makes me wonder if what happened then still affects current events. Was Vladimir Putin merely taking back what was Russia's when he annexed Crimea? (I realise that the Ukrainians believe Potemkin's leadership joined Crimea to Ukraine, not Russia.) Similarly, one sees the seeds of the conflict between Russia (Stalin) and Germany (Hitler) in 18th century tensions and wars between Russia, and Prussia, the Hapsburgs, Poland and Austria.

However, this book is much more than just dry history. It reveals the social history of the top-end of Russian (and European) society. Potemkin may have been (read: was) an extreme example of someone who lived this life, but it's fun and instructive to read. I'm no scholar of Russia history, but I understand that this extreme lifestyle of the Romanovs kindled the revolution some 150-100 years later. This is despite Potemkins apparent kindness and compassion, also for the serfs.

The author appears to have made some remarkable discoveries when searching the records and archives. He seems to have set straight the accepted story that Potemkin was all show and no substance. The book presents the case that Potemkin was one of the most influential people in modern history.

Prepare yourself for reading about lots of things you do not need to know about and will forget; but also prepare yourself to learn a lot more.

One regret - it seems it was first published with colour photos; by paperback version had only low quality black and white photos. ( )

Une somme... Assez originale. Un des noms les plus connus de l'histoire russe, et un personnage au choix soit totalement méconnu, totalement méprisé, totalement décrié... ( )

Although very interesting and offering a new perspective on Potemkin I found the book slightly disappointing. The story of Catherine and Potemkin could have been told in 300 pages instead the five hundred of this book.
To my taste too often words like “probably”, “surely”, “undoubtedly” are used. Two other examples of this style: a document “almost smelling of gunpowder” (how does something almost smell?) and “the first truly democratic parliament in Russian history until 1991” (still the first even after 1991). ( )

Brilliant biography of two giants of Russian history. Only too often it is seen that many leaders have intensely troubled domestic lives, but these two are the glimmering exceptions. Montefiore has taken this story out of the relative backwaters of history and made it shine again. ( )