A mediados del siglo XVI el rey Juan III ofrece a su primo, el archiduque Maximiliano de Austria, un elefante asiático. Esta novela cuenta el viaje épico de ese elefante llamado Salomón que tuvo que recorrer Europa por caprichos reales y absurdas estrategias. El viaje del elefante no es un libro histórico, es una combinación de hechos reales e inventados que nos hace sentir la realidad y la ficción como una unidad indisoluble, como algo propio de la gran literatura. una reflexión sobre la humanidad en la que el humor y la ironía, marcas de la implacable lucidez del autor, se unene a la compasión con la que José Saramago observa las flaquezas humanas.

A mediados del siglo XVI el rey Juan III ofrece a su primo, el archiduque Maximiliano de Austria, un elefante asiático. Esta novela cuenta el viaje épico de ese elefante llamado Salomón que tuvo que recorrer Europa por caprichos reales y absurdas estrategias.

A mediados del siglo XVI el rey Juan III ofrece a su primo, el archiduque Maximiliano de Austria, un elefante asiático. Esta novela cuenta el viaje épico de ese elefante llamado Salomón que tuvo que recorrer Europa por caprichos reales y absurdas estrategias.

excellent texte de Saramago qui nous raconte un fait réel, le périple d'un éléphant (Salomon ou Soliman) et son cornarc (Subhro ou Fritz). Par son style si caractéristique, José Saramago fait de cette aventure un conte lui permettant de disgresser avec des analogies anachroniques et des comparaisons avec des périodes et des évènements historiques, des faits de société à venir. Dans ce court texte, on retrouve tout Saramago, l'humour décalé, les petites touches pointant l'incohérence des hommes, la dureté des sociétés, la religiosité factice, mais toujours avec beaucoup de tendresse pour ses personnages. Texte beaucoup moins fort et puissant que des romans précédents (L'aveuglement, La Lucidité, Caïn, Les intermitences de la mort,...) qui reste très agréable à lire et qui par petites touches délicates pose des questions et réflexions sur nos sociétés, notre relation à Dieu et à la religion; et montre que quelque soit l'époque ces questions de fond demeurent à jamais posées. ( )

Tot de dag dat ik dit boek(je) kocht, had ik nog nooit van José Saramago gehoord. Gezien ik, inzake fictie, voornamelijk Fantasy en SF lees, is het meeste daarbuiten onbekend gebied. Maar dan was ik (najaar 2014) in de Gutenberg Buchhandlung in Brussel en wou ik eens iets anders lezen en dan koos ik een boek als dit, vooral omdat de flaptekst me aanstond.

Saramago is een van de bekendste Portugese auteurs en schrijft blijkbaar (vooral?) boeken met een zekere gelaagdheid of die je aan het denken zetten.

En dat is niet anders in [b:Die Reise Des Elefanten Roman|11602066|Die Reise Des Elefanten Roman|José Saramago|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/book/50x75-a91bf249278a81aabab721ef782c4a74.png|5745551], dat een vertaalde versie is van het Portugese origineel. Gezien m'n kennis van het Portugees zich beperkt tot obrigado, is een vertaling een must. Ik moet zeggen, de Duitse versie is zeer goed te lezen, zelfs met een B1. Alleen de lay-out kan af en toe wat ergernissen opwekken; Saramago gebruikt in dialogen geen aanhalingstekens of vraagtekens, alles is gescheiden via komma's. Je moet dus wel je aandacht erbij houden om te weten wie wat zegt of vraagt, ook omdat het antwoord er vlak op volgt, ook gescheiden door komma's.

In dit boek vertelt Saramago het verhaal van een Indische olifant (Salomon) die met z'n mahut Subhro - een mahut is de begeleider, de verzorger van een olifant - als huwelijksgeschenk door koning João III van Portugal geschonken wordt aan aartshertog Maximiliaan van Oostenrijk en hoe dat allemaal in z'n werk gaat: de beslissing, de reis, de begeleiding, het hele logistieke proces, de tussentijdse overnachtingen, de overdracht van het dier en z'n verzorger aan de aartshertog en z'n gevolg, enz... Hoe de reis verloopt van Lissabon naar Valladolid en zo naar Wenen via Italië. Ook lees je wat de olifant (en de hele trein van ruiters, verzorgers, ...) moet ondergaan wat publieke belangstelling betreft, de weersomstandigheden, de manipulatie van de Kerk (priesters die om een "wonder" van de olifant "smeken"), de naamsveranderingen van Salomon en Subhro in een Duitse versie (ter wille van de aartshertog zelf).

Zoals ik al zei, het verhaal leest vlot. Ook kan je makkelijk meeleven met Subhro en z'n olifant, die als 2 handen op 1 buik zijn en elkaar goed aanvoelen en respecteren. In die tijd (16de eeuw) was er in Europa wellicht inderdaad niet veel geweten over exotische dieren en hoe daarmee om te gaan, vandaar dat de bevolking daarom zich de ogen uit hun kassen keken. Nu weten we al beter, maar in veel gevallen gaan we er spijtig genoeg niet respectvol mee om, omdat geld de wereld doet draaien. En dan krijg je te maken met bedreigde diersoorten.

Hoe dan ook, volgens bepaalde recensies is dit niet Saramago's beste werk. Dit kan ik uiteraard (nog?) niet zeggen. Z'n hit [b:De stad der blinden|3180325|De stad der blinden|José Saramago|https://d.gr-assets.com/books/1207849410s/3180325.jpg|3213039] (om nu één versie te linken) zou nog meer een aanrader zijn. Omdat 'Die Reise des Elefanten' mij zeer bevallen heeft - en daarom kan ik het eenieder, ook die die liefhebber zijn van Saramago's verhalen en stijl, aanbevelen -, zal ik (op termijn) de voormelde klassieker ook onder handen nemen, al dan niet gevolgd door [b:De stad der zienden|6891256|De stad der zienden|José Saramago|https://d.gr-assets.com/books/1253458356s/6891256.jpg|1090709] (niet noodzakelijk deze editie, 't kan evengoed weer in het Duits zijn). ( )