Het boek bevat een zinderende waterval aan zinnen, gedachten, ideeën. Prachtige zinnen, prachtige gedachten, prachtige ideeën, maar na ruim 100 bladzijden was de koek voor mij op. Een stilistisch meesterwerk heet het dan, ik noem het nogal vermoeiend om te lezen. Verdronken in een stroom van gedachten over seks, liefde, drank, ongeboren leven, Hoge Kunst en Moskou. Even twee voorbeeldjes van de prachtige vondsten van Jerofejev: "We rijden stapvoets. We zwijgen langdurig. We zijn een lijkwagen." en "En het werd zuiver en schoon in de natuur, alsof zij een slipje van witte kant aandeed." ( )