Frankrijk, in het midden van de 17e eeuw, strijdt de jonge Lodewijk de Veertiende om zijn troon, spoken bedelaars en dieven rond in Parijs en zwerven dieven door het platteland…

Angélique de Sancé, het vijfde kind van een verarmde edelman, groeit op in de moeraslanden van Poitou, beter bekend als het "Groene Venetië", dat ligt in het gebied tussen de bossen en de oceaan. Ze is een vrij kind, één met de natuur, die met hulp van de heks Mélusine de geneeskrachtige geheimen van de natuur ontdekt. Het zou logisch zijn als zij een arme edelman zou trouwen, kinderen zou krijgen en haar hele leven zou vechten om in een mager levensonderhoud te voorzien. Het lot heeft echter andere plannen met haar.

Als ze zeventien is komt ze terug van haar opleiding in het klooster en is ze gekoppeld aan de rijke graaf van Toulouse, Joffrey de Peyrac, die 12 jaar ouder is, kreupel en een vermeende tovenaar. In het belang van haar familie gaat Angélique aarzelend akkoord maar weigert ze de avances van haar echtgenoot. Peyrac respecteert haar beslissing en claimt zijn huwelijkse rechten niet, hij wil haar liever proberen te verleiden dan geweld te gebruiken. Als de maanden verstrijken ontdekt Angélique de talenten en deugden van haar merkwaardige echtgenoot: wetenschapper, muzikant, filosoof… en tot haar verrassing wordt ze stapelverliefd op hem.

Maar Joffreys ongebruikelijke manier van leven wordt bedreigt door de ambities van Aartbisschop van Toulouse en wekt de jaloezie van de jonge koning Lodewijk de Veertiende zelf. Joffrey wordt van tovenarij beschuldigd en gearresteerd. Angélique gaat zonder steun de strijd aan met de koninklijke rechtbank om Joffrey te redden, ze overleeft moord- en vergiftigingspogingen, maar het is nutteloos. Vol van wraak en overlevingsdrang duikt de wanhopige Angélique alleen onder in de duistere Parijse onderwereld.