Professor Barabas heeft een kasteel gekocht om er te gaan wonen en nodigt zijn vrienden uit. Zo zien we onze helden op een mistige herfstavond naar het kasteel rijden. Voor de trappen van het kasteel remt Lambik nogal bruusk, want hij gelooft zijn ogen niet! Bovenaan de trap ziet hij een 20 cm grote uitgave van professor Barabas! Hij springt uit de auto en voordat hij zijn vrienden kan overtuigen is het figuurtje verdwenen. Hij vertelt het zijn vrienden, maar die geloven het niet.
Ze bellen aan bij de professor en die laat hun naar binnen. Bij het knetterende vuur van een open haard nemen ze plaats, terwijl de professor iets te drinken voor hen gaat halen. Plots schrikt Lambik, want hij ziet weer het professorfiguurtje langs een deuropening rennen.
Hij springt uit zijn fauteuil om het figuurtje te pakken, maar botst daarbij tegen de echte professor. Onze vrienden merken nu dat Lambik geheel overstuur is en besluiten naar bed te gaan.
Wiske merkt in het voorbijgaan, dat de werkkamer van de professor open staat en wil er gaan neuzen. De professor ziet dat en verhindert het resoluut. Verbluft over het gedrag van de professor wekt dit juist de nieuwsgierheid bij haar en midden in de nacht sluipt ze de werkkamer van de professor in en ontdekt het geheim van de kleine rondlopende figuurtjes.
Het zijn, ter ere van Wiskes verjaardag, radiogeleide poppetjes die er uit zien als onze vrienden.
Gerust over het feit dat hij nu toch niet gek is wil Lambik ook eens spelen met die figuurtjes, maar valt en daarbij gaat het commandokastje kapot. daardoor raakt het Sidoniafiguurtje ontregeld, valt Sidonia aan en vlucht uit het kasteel. Jerom gaat het ontregelde poppetje achterna en na een paar mislukte pogingen weet hij het poppetje te vangen.
Door zijn inspanningen heeft Jerom dorst gekregen en in de kroeg In Den Engel wil hij zijn dorst gaan lessen en maakt kennis met de Turkse zeeman Kemal.
Kemal is gul van karakter en drinkt met Jerom verscheidene pintjes. Daardoor kijkt Kemal te diep in het glaasje en is stomdronken. Jerom brengt hem naar zijn schip, wat morgenvroeg naar Istanboel terug zal varen. Plots worden de twee door een stel ongure figuren aangevallen, maar ze weten de kerels te overmeesteren.
Aan boord van zijn schip begint Kemal te vertellen, waarom die kerels hem wilden overvallen. Hij heeft namelijk een met edelstenen ingelegd kromzwaard uit de moskee Aya Sofia in zijn bezit. De vraag van Jerom hoe hij in het bezit is gekomen van zo'n kostbaar kromzwaard ontwijkt Kemal door iets over een spook van Istanboel te zeggen. Kemal vraagt aan Jerom of deze, zolang hij weg is, niet op zijn kromzwaard kan passen.

Jerom stemt toe en gaat nu terug naar het kasteel van professor Barabas, waar hij zijn vrienden het relaas met het kromzwaard vertelt. Ondertussen ligt de aangevallen Sidonia zalig in bed en begint heerlijk te dromen over Istanboel, de Aya Sofia, het kromzwaard(!), een oud huis, een zuilengalerij en ... een spookachtige gedaante! Krijsend wordt ze wakker. Iedereen komt naar haar kamer om te horen wat er aan de hand is. Ze begint te vertellen over haar rare droom. Jerom vindt het verdacht en gaat het kromzwaard van Kemal halen.
Tante herkent het zwaard als dat uit haar droom. Jerom vindt het erg vreemd dat Kemal ook al sprak over een spook. Lambik trekt dit in twijfel, waaruit een ruzie tussen Jerom en Lambik ontstaat. Beledigd verlaat Jerom het kasteel. Op dat moment breekt boven het kasteel een geweldig onweer los.
Suske en Wiske willen Jerom tot terugkeer bewegen en gaan naar buiten. Daar worden ze getuige hoe Jerom door een bliksemstraal getroffen wordt!
Jerom zelf is niets gebeurd, maar wel schijnt zijn herinneringsvermogen er onder geleden te hebben, want hij herkent de beide kinderen niet meer en rent in de holst van de nacht weg!
Suske en Wiske vertellen wat er gebeurd is en de professor en Lambik beginnen nu onderling te ruzieën. Sidonia wil echter naar huis gebracht worden door Lambik. De kinderen blijven bij de professor.

Buiten het kasteel worden Lambik en Sidonia door dezelfde ongure bende aangevallen die Kemal het zwaard wilde afnemen. Boris, een Bulgaar, wil namelijk dit zwaard voor zichzelf hebben en deinst voor grote middelen niet terug. De twee worden overmeesterd en naar het kasteel teruggebracht, waar ondertussen de professor het kostbare kromzwaard in een brandkast opbergt.
Door een stommiteit van een van de bendeleden wordt de professor k.o. geslagen, voordat hij de geheime cijfercombinatie kan verklappen. Sidonia, Lambik en de professor worden in de kelder opgesloten. Boris en zijn bandieten besluiten nu de brandkast op te blazen met dynamiet. Ze hebben echter buiten de waard gerekend met de beide kinderen. Die laten door de kleine mechanische poppetjes het dynamiet weg halen, waarna het bij de drie bandieten ontploft. Boris, ziedend van woede, wil nu weten hoe dat komt en stuit eerst op Wiske en daarna op de verkleinde mechanische uitgave van Wiske. Nu denkt Boris, dat het in het kasteel spookt en rent van schrik samen met zijn beide bandieten weg uit het kasteel.

Ondertussen belandt Jerom, die helemaal de kuts kwijt is, al slapend op een door Grieken gevoerd schip, dat diezelfde nacht naar Istanboel vaart.
Twee weken later krijgen onze vrienden te horen dat Jerom in Istanboel geland is. Niet lang daarna vinden we Sidonia, Lambik, Suske en Wiske met het kromzwaard terug in Istanboel op zoek naar Jerom en vastberaden het raadsel omtrent het zwaard op te lossen.
Al gauw stoten ze daarbij op Stantijn, het spook van Istanboel. Hij zal pas rust vinden als het kromzwaard boven in de koepel van de Aya Sofia hangt als teken van broederschap. Echter Boris de Bulgaarse bandiet laat dit niet toe en op Jerom is ook niet te rekenen, want hij waant zich nu een Griek en noemt zich nu Jeromba.
Kemal, die Grieken haat als de pest, ziet nu in Jerom zijn aartsvijand en wil hem steeds te lijf gaan.

Na vele avonturen in Istanboel weten onze vrienden het kromzwaard in de koepel van de Aya Sofia te hangen, zodat Stantijn zijn eeuwige rust vindt. Jerom krijgt zijn verstand terug en Kemal weet zich te verzoenen met Jerom. Natuurlijk wordt ook de bende van Boris opgeruimd en Kemal wil als dank voor zijn nieuwe zicht op de mensheid alleen nog maar Sirtaki dansen.
Tevreden keren onze vrienden weer huiswaarts.

Bron: http://suskeenwiske.ophetwww.net/
Tekst: Alain Stienen ( )