Heerlijke essays over de 'aaibaarheid' van katten, poezen, katers en kittens. Satire in een stijlvol kleedje, een lange neus makend naar alle felinofoben. Verplichte kost dus voor alle kattenliefhebbers.
De kaft is evenzeer aaibaar (een soort velours). ( )

Een verering van de poes in een aantal verhalen over wat hij wel kan en wat andere dieren (inclusief de mens) niet kunnen. De verhalen zijn meesterlijk geschreven met een heel mooi en duidelijk woordgebruik. Met name de indeling van de dieren langs een heel andere as dan de biologische, n.l. de aiibaarheid is origineel en leuk. Ook de vergelijkende kattentest doet je grinniken, zeker als je de tabellen goed analyseert. ( )

Dit is letterlijk een aaibaar boekje, met een poezeligzachte fluwelen kaft die helaas niet gaat spinnen als je hem aait.
De meeste van de stukjes in deze bundel (maar niet allemaal - honden, kraaien en kikkervisjes komen bijvoorbeeld ook aan bod) gaan over dat meest fantastische schepsel dat de natuur heeft voortgebracht: de Huiskat. Kousbroek was (net als W.F. Hermans, dus ik bevind mij in uitgelezen gezelschap) een groot liefhebber en observator van katten. Veel van de stukjes zijn luchtig-beschouwend van aard, net zoals de essays in Medereizigers (een term die Kousbroek ook in de jaren zestig al gebruikte, zo blijkt uit deze bundel), maar er zijn twee die er uitspringen omdat ze zó dolkomisch melig zijn, dat ik tijdens het lezen ervan in de trein de hele tijd hebben zitten te hinniken. Dat zijn de consumententest van huiskatten (kant-en-klare fabrieksmodellen) en de handleiding om thuis zelf een poes in elkaar te zetten, compleet met benodigdhedenlijst (o.a. 2 invouwbare voorpoten, 2 achterpoten met fietsmechanisme, 1 strookje schuurpapier, 6 elastiekjes, 1 spinmachine merk Kawasaki) en aansluitschema.
Lees verder op http://annavangelderen.blogspot.com/2010/04/een-poezelig-boekje.html ( )