Në laboratorin e tij të shkrimtarit, Kadare rimerr përvoja të provuara në të kaluarën nga tragjikët grekë, e më pas nga Dante e Shekspiri. Këto përvoja ai do t'i zgjerojë duke kërkuar formulën e një përmase, që të përmblidhte kohën dhe hapësirën.

Dit boek vond ik interessanter dan Agamemnon / De opvolger, omdat het raadselachtiger is (nog afgezien daarvan dat een niet ingewijde als ik heel veel toespelingen en symbolen domweg niet ziet). In de modderige vlakte staat een reusachtig houten paard, weggezakt. Of is het een in de steek gelaten vrachtwagen? Er zitten 'helden' in die er al heel lang zitten, een enkeling komt er uit om te spieden in de stad, sommigen staan duidelijk voor spelers uit de Ilias als Menelaos en Odysseus, maar niet allemaal. Het ene verhaal gaat over Troje en waar het Houten paard voor staat, hoe een dergelijke list ooit heeft kunnen werken, wat er 'achter' zit, verraad, diplomatiek verleg? Het andere over de verteller die zijn geliefde, de blonde Helena, schaakt op haar verlovingsfeest (het thema verloving, verbreken ook in Agamemnon / Opvolger). De boze minnaar en zijn familie achtervolgen ze. Verteller zelf studeerde in Moskou, maar moest die stad verlaten vanwege de bekoelde relatie Albanië USSR, net als Kadare zelf indertijd. Troje = Albanië, dat lijkt me toch wel, maar het paard is van alles, angst voor isolement, verraad door bevriende landen, een geweigerd geschenk? Het verhaal heeft een fraaie climax, die geen oplossing geeft. ( )

A nice novel, typical Kadare, very symbolic (a bit too much ...). You can feel that there was no freedom in Albania at the time of writing and the author had to symbolize the oppression, the dictatorship, communism.
Not having been in such a situation it is sometimes hard to understand the exact meaning of all these symbols. But let's be happy that we never lived in a communist country led by an obscure dictator.
The novel also requires quite some knowledge on the Trojan horse history and Greek mythology in general.
Now, before you would start to think that [Het Monster] is not any good, think again. It is also a beautiful complex lovestory, a sometimes hilarious persiflage on dictators and fear, it contains deep sarcasm on heroism and on presumptious people considering themselves as "great" and makes you think about the levels human imagination can reach.
Kadare's writing is to be savoured, like a good wine, there's more into it then grapes and alcohol, but you've got to be willing to explore it, to do the effort to look for the underlying layers. And then it's not just a drink, it becomes a good wine.
Kadare's book are not just stories, what they can seem to be at first glance, they are fantastic parables. ( )

Een liefdesgeschiedenis, maar dan wel een heel bijzondere. De geschiedenis, of beter geschiedenissen, rond de val van Troje en de prominente rol van “Het Paard” daarin, vormen een kunstig geconstrueerd verband met een hedendaags verhaal van twee verliefden. Beide verhaallijnen en de daarbij gekozen variaties spelen zich af in het begin van de zestiger jaren van de vorige eeuw. Albanië verkeert in de situatie waarin het zich politiek gezien steeds verder isoleert van de overige communistische landen en dat brengt een breed gevoelde vorm van onbehagen met zich mee.

Het Paard van Troje gaat een rol spelen als metafoor voor angst en onzekerheid die ook de verliefden zal treffen.
‘Sfinxen, mystieke tekens, Het Houten Paard…….Allemaal uit dezelfde fabriek. Dit is een tijd van verraad overal om ons heen, zei hij. Een tijd van het Totale Houten Paard, of, als je een dergelijke term zou mogen gebruiken, de tijd van het Totaal Paard. De tijd van het Totaal Paard, herhaalde ze. Want klinkt dat afschuwelijk.’

Rond dit thema heeft Kadare met groot kunstenaarschap zijn verhaal gesmeed. Zeldzaam knap gedaan. ( )

Català