I often look for 'new' writers (Butor isn't exactly new anymore) who might be making breakthroughs in style & content. I thought Butor might've been one of them. So I read this. I just found it dull. It's possible that whatever might've been purported as 'new' in his style might've been a total deliberate absence of drama, excitement, whatever. Maybe there's a fascinating philosophy behind it. But I just found it dull. Oh well. I'd probably read something else by him if I were ever to find anything else in translation. ( )

Lang geleden gelezen. Prachtig, rijk, uniek boek. De Tijd wordt gebruikt om dit boek te schrijven. Jacques Revel, Frans, gaat een jaar werken in Bleston. Die stad, de stad van Kaïn, is een van de hoofdonderwerpen van het boek: hij bezit 12 wijken, in elk een park behalve in de 3 centrale, 3 stations aan één plein, een mobiele kermis die de telkens een maand in 1 van de 9 parkwijken staat (behalve in die met de permanente Plaisance Gardens). Revel beschrijft zijn tijd in Bleston: hij arriveert in oktober maar begint zijn beschrijving in mei en blijft achterlopen op 'de realiteit' -qua tijd zijn er minstens drie lagen in het boek. Bleston is koud, mistig, ondoordringbaar, de ramen van de kathedraal beelden Kaïn en Abel af. De detective Le meurtre de (sic!) Bleston lijkt een ingang te bieden. We krijgen alleen onderwerpen eruit te zien en l'emploi d t. IS in feite deze roman policier.. De auteur van Le meurtre sterft, omdat Revel zijn identiteit heeft verklapt aan 2 zusters, Ann en Rose? Revel wordt achtereenvolgens op beiden verliefd, maar zij verloven zich met zijn vrienden, de laatste zelfs met iemand die misschien de auteur van Le meurtre omvergereden heeft? ( )

Em L'emploi du Temps, em vez do tradicional tempo linear que vem da física / mecânica clássica, Butor propõe um tempo absurdo, labiríntico e estratificado, já havendo sendo citados pela crítica, por refletirem determinadas experiências do pensamento mítico, Kierkegaard, Bergson, Husserl, Heidegger, Sartre e Bachelard. Na contramão de Bergson, Butor chega num tempo estruturado, espacial e musical, poetizando a realidade e nos aproximando de uma compreensão do mundo, do ser e da eternidade. Tudo isto a partir de um romance prosaico, narrado semidocumentariamente, sobre sua própria experiência na Universidade de Manchester - que recria a atmosfera daquela cidade inglesa aos olhos de um francês. ( )

Labyrinthe exceptionnel de Bleston.
La forme et la construction de ce livre sont des bonheurs à elles-seules.
On aime s'y perdre... ( )