Voor een keertje spreekt de achterflap van een boek de waarheid: dit is niet meer of niet minder dan een literaire reisgids. Bart Van Loo neemt je mee langs de fine fleur van de 19de eeuwse Franse proza schrijvers, van Hugo naar Dumas, Balzac, Zola, Daudet , de Maupassant en uiteindelijk Flaubert, en tussendoor als enige vrouw ook George Sand. Tussen die literaire grootheden ontbreken merkwaardigerwijze Chateaubriand en Stendhal, al komen die wel even ter sprake. Van Loo gidst je aan een hoog tempo en op lyrische wijze door hun werk en leven, maar treedt ook in hun voetsporen en bezoekt zowat alle plaatsen waar ze ooit gepasseerd zijn, tot in het absurde toe. Het jeugdig enthousiasme van de auteur charmeert, maar soms is het er wat over. Je krijgt het gevoel dat Van Loo alles even goed vindt, terwijl we toch met heel uiteenlopende schrijvers te maken hebben. Dat geeft het boek een wat geforceerde en oppervlakkige inslag. Ik moet toegeven dat ik Bart Van Loo meer apprecieer als ik hem hoor spreken, dan als ik hem lees. Al blijft dit natuurlijk een mooie introductie. ( )

De auteur loopt door Frankrijk in het spoor van de grote Franse schrijvers uit de negentiende eeuw. Met veel liefde en passie geschreven biografieën en verduidelijkingen bij hun werk. Een goede inleiding ook als je van plan bent wat van deze schrijvers te gaan lezen. Je steekt ook wat op over de geschiedenis van Frankrijk van die periode. Vooral de bijdragen over Hugo, Zola, Flaubert (de briefvorm vind ik geslaagd) en in de eerste plaats Balzac spreken me aan. ( )