Dit boek staat al jaren in de kast en ik snap nu niet meer waarom ik het niet eerder ben gaan lezen. Ik ben er echt van onder de indruk. Als middelpunt de Watersnoodramp in 1953 in Zeeland, maar ook in Zuid-Holland en Brabant. En daar niet alleen ook delen van België en Engeland hebben er onder te lijden gehad. En het is het verhaal van Julia, een boerendochter van 18 jaar die onverwacht zwanger raakt en dat is in 1952 nog een heel ding. De vader Diewer vertrekt op de 'wilde vaart' om geld te verdienen om met Julia en zijn ongeboren baby een bestaan te kunnen opbouwen. En het is het verhaal van Rutus, een jonge technische ingenieur, die tijdens zijn dienstplicht op vliegbasis Gilze-Rijen is gestationeerd. Julia krijgt haar baby op 1 januari 1953 zeven weken te vroeg. Ze ligt een aantal weken in het ziekenhuis met haar zoontje Ernst en wordt net voor de watersnoodramp ontslagen en gaat naar huis waar ze niet hartelijk wordt ontvangen, Haar vader praat helemaal niet meer met haar en haar moeder mag niet met haar praten. De enige van wie ze een beetje steun krijgt is haar zus Becca. Dan voltrekt zich de ramp en Julia wordt van haar baby gescheiden. Ze heeft hem in een hutkoffer gelegd lekker ingepakt in de blauw-wit geblokt dekentje. En als het hele huis om hen heen instort is de koffer verdwenen.
Julia probeert de koffer te vinden en springt het water in. Rutus is op een verkenningstocht boven Zeeland en maakt vanuit een helikopter foto's van de overstroming. Dan ziet hij Julia zwemmen en probeert haar te redden. Dat gaat niet zonder slag of stoot en uiteindelijk eindigt Julia bewusteloos in de helikopter. Rutus en Julia vormen een onwaarschijnlijk duo op de zoektocht die dan volgt.

Het boek beschrijft ook de onkunde van de verschillende instanties, zoals Waterstaat en burgemeesters. Iedereen doet zijn eigen ding en de mensen die waarschuwen voor de ramp blijven ongehoord. Een heel interessant boek met op waarheid gebaseerde details. Ik ben er erg van onder de indruk! ( )

De watersnoodramp in Zeeland beschreven door de ogen van een jonge moeder die haar kind kwijt raakt, en een jonge militair die haar helpt. De aanloop naar de ramp, de traag op gang komende hulpverlening, de bureaucratie. Schrijnend beschreven hoe mensen twee dagen wachten op hulp, omdat de ramp op een zondag ! plaatsvond. ( )

alleenstaande moeder raakt baby kwjt tijdens watersnoodramp. Kitscherige karakters, maar interessante informatie over het utiblijven van hulp voor de slachtoffers van de ramp ( )

Indrukwekkend verhaal over een jonge vrouw, die tijdens de watersnoodramp in 1953 haar baby kwijt raakt. Zij keert terug naar de plaats des onheils, om haar kindje te zoeken. Ze wordt hierbij geholpen door een jonge soldaat. Schuld en boete staan in het boek min of meer centraal. Bij de bevolking van Zeeland met betrekking tot het geloof en bij de soldaat vanuit een schuldgevoel, hij wil iets goedmaken vanuit zijn verleden. ( )

Een verhaal over de watersnoodramp in 1953, waarbij vooral het geloof een sterke rol speelt. En de wanhoop van de moeder, die op zoek is naar haar baby.
Gisteren de film De Storm gezien, maar wat een misser. De film geeft wel een beeld van de toestand in 1953, maar ik miste alle mooie dingen uit het boek. ( )