1/14/23

"We were tortured mentally by the all-pervading fear", 19 Aug 2014

This review is from: A Hundred And One Days: A Baghdad Journal (Paperback)
I thought this offered an extremely balanced view of the Iraq war: Norwegian reporter Asne Seierstad gives an on-the-spot reportage of her days in Baghdad in the lead-up to the American invasion. Patrolled everywhere she went, with a government appointed minder; cagey locals who would rarely say anything against Saddam; and a total dictatorship, where every newspaper and TV broadcast is under the authorization of the Ministry of Information.
As the Americans get nearer, most of her fellow reporters flee the country. Trigger happy American soldiers soon alienate the locals, and there are some truly harrowing scenes. Locals are split in their feelings about these invaders: joy at being rid of a fearsome dictator and resentment that a foreign force did the job for them. Excitement about theit new-found freedom and a profound cynicism that it won't lead to civil war :
"We used to have order, fixed points in our existence. Of course our dictator was strict but our people need a firm hand. A strong man. If not we'll capsize and descend into madness."
Very readable account that gives the story behind the war by someone who witnessed it pretty objectively. ( )

very engaging book. you feel you are there.. yes she complains a lot about people not willing to talk but that is part of her story. you feel for her journalist friends. you fear for her getting hurt or killed. you feel for her iraqi friends. it is great that she deliveres a balanced report on the outcome and not concentrates on one side. very human. made me very humble that someone risks a life to report. i have now a high respect for these war reporters and what they are going through. ( )

Asne Seierstad llegó antes del inicio de la guerra para captar el ambiente previo al ataque a Irak. La propaganda gubernamental, las condiciones de vida de la población iraquí y las dificultades para establecer contactos quedan reflejadas en la primera parte de la obra, pero sobre todo se hace evidente el miedo que envenena todas las relaciones: miedo al régimen y también miedo al ataque inminente. ( )

Enkele randbemerkingen. Interne verdeeldheid tussen Baathpartij, Saddam Hossein, soennieten en de diepreligieuze sjiieten, vroeger door Saddam bestreden. SH streeft aanvankelijk naar een sekuliere staat, later gebruikt hij de islam om zijn macht te versterken. Ongelooflijke binnenlandse repressie, monddood maken van elke kritische blik, totale indoktrinatie, de leider wordt gelijkgesteld aan God. Dualiteit in het aanvoelen van de oorlog door de Iraakse bevolking en de westers:de Irakezen zien het als een persoonlijke aanval op hun families door Bush. Amerikaanse soldaten gedragen zich als vechtmachines zonder mededogen, deels door de onmogelijkheid van kommunikatie met de gewone Irakees, deels door de onbetrouwbaarheid van de zich zogezegd overgevende Iraakse soldaten. Op een bepaald moment wordt door het Iraakse regime het gebruik van onkonventionele wapens aangekondigd, dit zijn de zelfmoordkommando's. Ongelooflijke kontrole op de pers door het regime van Saddam: elke journalist krijgt een begeleider (Asne = Alija), een visum voor tien dagen, kan op willekeurige basis uitgewezen worden en mag alleen in positieve termen praten over het regime. Foute en valse berichtgeving wordt door het Iraakse regime verspreid met betrekking tot de troepenvorderingen van de Amerikanen. De scherpstelling van de interne tegenstellingen na het beëindigen van de oorlog wordt reeds aangekondigd.
Het boek beslaat 101 dagen, van januari tot april 2003 en is opgesplitst in drie delen: de periode voor de inval als de internationale inspektie olv Hans Blix Irak na de Golfoorlog kontroleert op het bezit van wapens, de periode tijdens de aanval van de Amerikanen, een kort fragment na de val van Saddam.

Belangrijk citaat: Egypte schrijft, Libanon drukt en Irak leest. ( )