Es de noche, llueve a cántaros. El caballo, despavorido, ha despistado a sus escoltas japoneses, a su propietario francés y a su amiga con su pila de maletas, y se ha sumergido al galope en la oscuridad del aeropuerto. ¿Cómo encontrar, apaciguar y domeñar al purasangre enfurecido al que, habida cuenta de su fama y de su precio, no pueden sacrificar ni herir? Épico y regocijante. Alejandro Dumas pasado por el Nouveau Roman. Flaubert narrándonos un grave incidente en la zona de flete de un aeropuerto. Hay elementos de fatalidad antigua en esa literatura tan moderna por su escritura y por sus mecanismos. Toussaint es un dios del Olimpo que, según Bernard Pivot, ya sea con benevolencia o furor, manipula a unas criaturas perfectamente elegidas y las proyecta a aventuras planetarias.

> Babelio : https://www.babelio.com/livres/Toussaint-La-verite-sur-Marie/137680

> LA VÉRITÉ SUR MARIE, de Jean-Philippe Toussaint, 204 pages, 2009, Les Éditions de Minuit. — Roman puissant, qui ne manque pas de chevaux.
Un livre qu'on lit d'une traite : haletant, imaginatif, drôle. Successions de concentré d'énergie suivi de phases d'apaisement : on ne reste pas dans la petite moyenne. Il s'agit d'une très belle histoire d'amour entre le narrateur et Marie, une peste hyper sensuelle qu'on a déjà envie d'étrangler à la vingt-cinquième page. En lisant j'ai pensé au Quatuor d'Alexandrie de Lawrence Durrell, pour l'évocation des lieux et des personnages, et à 24 heures chronos (la série américaine où Jack Bauer n'en finit pas de sauver l'Amérique) pour l'excellence de la dramaturgie.
Les deux premiers romans de la trilogie traitant des amours de Marie, Faire l'amour (2002) et Fuir (2005) sont, parait-il, excellents. (Jacques MARMEY)
—Carnets du Yoga, (284), Février 2010, (p. 19)

A three part review of Toussaint's 'Marie' novels, excluding the first one, 'Making Love,' which is out of print and would have cost me over eighty dollars second hand--here's hoping the current copyright owners will let Dalkey bring it out and keep it in print.

Running Away was a very pleasant surprise; a bit like a Javier Marias novel with most of the thinking taken out. It's all spectacular scenes in wonderfully interesting writing, and ever so slightly silly--the narrator is always out of his depth, and there's nothing he can do about that fact. The book is also perfectly structured; if nothing else, Toussaint's work here will do prospective writers as much or more good than a semester at an MFA. My only complaint--and this will echo through the other volumes--is that when Marie is present, the book becomes less interesting. It's hard to avoid in this one: we start with a near-love scene on a train, move onto the best chase scene I've ever read, and then... well, then Marie is just kind of there, being supposedly irresistable, but actually falling prey to the all-too-common 'Anna Karenina' syndrome, in which the supporting female character is far more interesting and alluring than the 'sexy,' 'mysterious' lead.

The Truth About Marie has scenes as wonderful as RA's, but with the special bonus of actually including Marie and making her ever-so-slightly interesting, provided you can nget interested in a woman who is really sad because her horse has died. I'm sure it's very sad when your horse dies; but really, if you own a horse, and hang out with people who own racehorses, my sympathy levels start pretty low. But the Marias comparison holds here, too: great, silly, but affecting and funny and spectacular scenes, but done much more efficiently (for better and worse).

Naked was, after all that, a bit of a let-down. There are no wonderful scenes here, really; the opening gambits are far too silly and, unfortunately, actually feature Marie, who is... just not interesting. Anna Karenina rules this book, and without the spectacle or intelligence of the second and third books in the series, I can't help thinking that Toussaint just wanted to wrap it up and move on. Alternatively, he wanted to write something beautiful and romantic, but there's more love and tension in any given page of RA's train romance than in this entire book. ( )

Hopeloos wijdlopig verhaal van een gescheiden koppel dat tenslotte weer bij elkaar komt. Het mysterie van het personage Marie bestaat er voornamelijk in dat zij iets met paarden heeft, nooit iets opruimt en bij catastrofes rondloopt in niet meer dan een T-shirt en slippers. Het mannelijk hoofdpersonage beperkt zich tot de vraag of ze het nu gedaan heeft met zijn overleden rivaal of niet. 'Dat ze geen seksuele verhouding met hem had gehad? Dat was hoogst onwaarschijnlijk, om niet te zeggen onmogelijk, al was het natuurlijk voorstelbaar dat hun betrekkingen niet stricto senso seksueel waren geweest, in de meest casuïstische betekenis van het woord, wat zou inhouden dat er geen sprake is van seksuele betrekkingen als er geen penetratie plaatsvindt - zodat fellatio en cunnilingus buiten een dergelijke rechtsopvatting vallen (genoeg, kortom, om toch een leuke tijd te hebben zonder evenwel minnars te worden) -, maar ik betwijfel ernstig of ze me dat had willen zeggen.' ( )

http://www.bostonbibliophile.com/2011/12/publisher-spotlight-dalkey-archive_13.h... ( )