Bart Moeyaert

Een ander leven. Door: Bart Moeyaert.

De boeken in de Privé-domein reeks zijn stuk voor stuk boeiende parels, het éne al wat vlotter leesbaar dan het andere. Moeyaert heeft zijn deel vlot leesbaar en aangenaam van toon geschreven, ik had niets anders verwacht.

Bart Moeyaert, de schrijver, kennen we allemaal wel, denk ik, hoop ik. Maar Bart de mens is nog ietwat een mysterie en daar komt met Een ander leven (een beetje) verandering in.

Bart neemt ons mee in zijn verleden met als leidraad de reis naar Parijs met zijn moeder die hij in 1996 maakte. Wat maakt dat dit boek meer een portret van haar is dan van hem. Nog altijd heel boeiend maar als Moeyaert-fan had ik graag hemzelf meer op de voorgrond gezien. Nu zijn we als lezer soms aanwezig in de kamer maar soms voelt het alsof we een buurman zijn die aan de overkant van de straat staat binnen te gluren in Bart’s hoofd -voor zij die het boek al hebben gelezen: mét kleren aan-.

De vele foto’s, stukjes handschrift, delen uit brieven, dagboekfragmenten ontroerden me vaak. Ze deden me glimlachen maar ik werd er soms ook een beetje triest van. Omdat mijn favoriete schrijver (mijn eerste handtekening van een schrijver kwam van hem, ik was gek op hem, las Duet met valse noten heel vaak), wiens leven voor mij heel glamoureus leek, vaak best eenzaam was. Op zoek naar een plek om thuis te horen, de liefde te krijgen die hij wenste én verdiende.

Een ander leven geeft je een kijkje in de ziel van Bart en zijn moeder en raakt tegelijkertijd die van de lezer. Elke fan moét dit gelezen hebben. Omdat het een mooie bekroning is op 40 jaar buitengewoon prachtig schrijverschap. En omdat het de weg is die het jongetje Bart Moeyaert heeft moeten afleggen naar de geweldige man die hij nu is. Als schrijver én als mens (en ja, ook als #BartaStewart).… (mehr)

Dat alles over liefde gaat. De mooiste gedichten van Bart Moeyaert. Gekozen door: Esther Naomi Perquin.

2023 is een feestjaar. Voor Bart Moeyaert, maar ook voor ons, zijn lezers. We vieren dat 40 jaar geleden het geweldige Duet met valse noten verscheen (daar is net een prachtige nieuwe editie van verschenen; kopen!). Dat vieren gebeurt onder andere door deze bundeling van Bart’s mooiste gedichten. De mooiste op dit moment, volgens Perquin. Morgen zouden het er weer andere kunnen zijn. Dat herken ik. Al moet ik toegeven dat de gedichten die ik Moeyaert live hoorde voordragen blijvend tot mijn favorieten horen!

In deze bundel zijn gedichten uit zijn 3 gekende (schitterende) bundels opgenomen, uit Jij en ik en alle andere kinderen, nog een paar uit Het laatste woordje zacht én helemaal tof: 5 niet eerder in boekvorm verschenen gedichten! Woehoe!

Moet ik het werk van Bart Moeyaert nog aan u voorstellen? Nee hé? Stel dat u toch ja antwoordde: koop dan om te beginnen dit boek en volg met al zijn ander werk. Zijn woorden zijn troostend, schurend, rakend, omtrekkend, snijdend, omzwachtelend. Ze raken je, omfloerst, op zachte konijnensloffen om dan keihard uit te halen en je hoofd, hart of buik te raken en zich daar voor eeuwig te nestelen. Als je hem ooit kan horen voorlezen: doen. Je blijft hem tijdens het (her-)lezen in je hoofd horen. Feest!

Bedankt Ester Naomi Perquin en Querido voor deze parel. En bedankt Bart Moeyaert, voor die 40 prachtige jaren. Voor al je woorden, mijn glimlachjes, mijn tranen. En proficiat!… (mehr)

Duet met valse noten. Door: Bart Moeyaert.

Omdat dit boek voor het eerst verscheen in 1983 is er dit jaar een jubileumeditie, met een uitgebreid nawoord van Bart zelf. Aangezien Duet met valse noten het eerste boek is dat ik ooit zelf kocht wou ik deze editie ook hebben (het is mijn derde editie, maar al de twintigste druk).

Mijn eerste exemplaar kocht ik in 1991 op de boekenbeurs, waar ik het direct liet signeren. Ik viel toen bijna flauw van de schrik maar gelukkig deed ik het toch. Ik koester dat exemplaar (met de originele Sollie cover). Bart Moeyaert leek me toen al best een oude man (sorry Bart!) aangezien ik zelf pas 12 was. Maar Bart was amper 2 jaar ouder dan ik toen hij aan Duet met valse noten begon te schrijven hoorde ik later. Hoe waanzinnig is dat!? Het werd uitgegeven toen hij 19 was. Dat hij talent heeft werd toen voor het eerst bewezen en dat blijkt nog elke dag (nu weer met Morris).

Liselot en Lander waren het eerste koppel waarop ik wou lijken. Moderne jonge mensen kwam je toen niet vaak tegen in jeugdboeken. Toen ik het jaar daarvoor 2 maanden plat lag met een gebroken ruggenwervel heb ik zo veel oude, saaie troep gelezen, want ja, al heel snel had ik de leuke boeken uit onze plaatselijke bib uit, dat Duet met valse noten echt een verademing was. Het sprankelde en schitterde, ik werd voor het eerst verliefd op een boek. Het was herkenbaar en deed me dromen, het sleepte me mee en liet me even de wereld om me heen vergeten. De ‘valse noten’ raakten me dan ook diep.

Nu, 22 jaar later raakt het verhaal me nog steeds. Het blijft onaangeroerd schijnen. Ik ben blij dat er niet te veel ‘modernisering’ is ingevoerd. Dit is een klassieker die generaties lang blijft bekoren. Moge het boek nog vele nieuwe harten veroveren!… (mehr)

Ward en Bernie zijn vrienden, ze hebben allebei een afwezige vader. Ward heeft een hondje, Elmer. Bij een vreemde buurman, die bij Ward, zijn moeder en zijn zusje in dreigt te trekkenvgaan de 2 jongens “ kijken”, samen met Elmer. Ward maakt de end van de buurman dood, wel gemeen, niet per ongeluk en de buurman, woedend doodt Elmer, wel per ongeluk. Een achtervolging is het gevolg, met vreemde verwikkelingen bij Bernie thuis.
Ik vind het moeilijk te volgen, verward en daardoor niet spannen. Wat kinderen van zo 8-10 jaar ermee moeten…… (mehr)