Over de danser, vanuit het gezichtspunt van zijn bediende, zijn ex- minnaar, zijn vrouw. Prachtig en knap boek. ( )

Een boek dat alles lijkt te hebben wat een goede roman moet hebben: soepel geschreven, met de nodige humor, verrassende wendingen, ondanks het feit dat het om een bestaand en dus bekend gegeven gaat, mooie zinnen en vergelijkingen, interessante personages die goed getekend zijn. En toch. Het is allemaal net iets te mooi bedacht en te gepolijst waardoor het aan het eind een beetje trekkerig wordt. ( )

PRACHTIG BOEK ( )

Het knap geconstrueerde relaas van de fatale dag waarop de beroemde balletdanser Vaslav Nijinski midden in een voorstelling het contact met de werkelijkheid verloor. ( )

Boek: Arthur Japin: Vaslav

Over de legendarische balletdanser Vaslav Nijinski gezien door de ogen van zijn bediende, zijn voormalige minnaar Diaghilev en zijn vrouw.

Een mooi boek, al heb ik altijd moeite met de historische roman. Wat is fictie, wat is waar? Nijinski stond bekend om zijn zweefsprongen, waarin hij even echt leek te zweven. Op youtube staan een paar sprongen van enkele seconden. Het is moeilijk te zien allemaal, te kort, te vaag. Hij heeft als eerste een choreografie geschreven op Le Sacre du Printemps, een ballet wat mij altijd bijzonder heeft aangegrepen omdat zomaar een onschuldig jong meisje wordt uitgekozen om het lenteoffer te mogen zijn en zich dan dood danst. De versie van Pina is briljant, maar die van Nijinski mag er ook wezen.
Nijinski heeft dagboeken geschreven vanaf het moment dat hij gestopt is met dansen (met de woorden: Nu is het kleine paardje moe) en die heb ik nu gelezen.