"Stad van klei" is een door de Nederlandse striptekenaar Milan Hulsing bewerkte en getekende graphic novel gebaseerd op een eerder uitgegeven novelle van de Egyptische schrijver Mohamed El Bisatie.
Hoofdpersoon van het boek is een ambtenaar, meneer Salem die om zijn kas te spekken een fictief dorp Khaldiya bedenkt en een al even fictieve politiemacht waarvan hij de inkomsten in eigen zak kan steken.
Khaldiya, gelegen op beide oevers van de Nijl, daar waar de rivier zich opsplitst in een labyrintische delta.
Het grote verschil met ontelbare vergelijkbare stadjes is dat Khaldiya alleen op papier bestaat.
De salarissen, huur en verdere kosten van Khaldiya's zijn het enige werkelijke aan het stadje. Bij elkaar opgeteld een gigantisch bedrag. Te storten op een nieuw te openen rekening, liefst op naam van een willekeurige persoon die het geld cash aan Salem overhandigt.
Iemand zonder enige kennis van zaken. ... die alles gelooft wat hem verteld wordt.
Zonder dat iemand iets opvalt slaag het plan van meneer Salem. Langzaam maar zeker groeit het plan hem boven het hoofd en wordt hij langzaam gek, zeker als de bewoners van Khaldiya hem ook lastig gaan vallen.
"Stad van klei" is een mooi, voornamelijk in bruin- en zwarttinten getekende graphic novel die ook meteen een mooi beeld schetst van het leven in Egypte. ( )

De Nederlander Milan Hulsing heeft van het Arabische boek met deze titel door Mohamed El Bisatie een graphic novel gemaakt. Het verhaalt over een ambtenaar in Egypte die een stadje bedenkt waarvan hij de salarissen van de politieagenten kan innen. Dit idee alleen al is de moeite waard om over te lezen. Maar het gaat verder en de ambtenaar raakt langzaam maar zeker de grip kwijt op dat wat de werkelijkheid is en wat hij verzonnen heeft.

Alles wordt uitgedrukt in bruin-, geel-, kaki- en beigeachtige kleuren. Geen zwarte omlijningen maar slechts kleurenvlakken zoals je krijgt met ecoline of aquarel. De kleuren en afbeeldingen van de drukke stad geeft een broeierige sfeer, eentje waarbij de spanning steeds hoger oploopt.

Voor mijn westerse ogen spannend om een kijkje te kunnen nemen in deze onbekende wereld. De mensen zien er net wat anders uit qua gezichtskarakteristieken, de kleding is net wat anders en ook de straattaferelen laten tussen de auto's bijvoorbeeld ook opeens een ezel zien.

Het verhaal wordt duidelijk aan de hand van de daden van de hoofdpersoon. Zo word je als lezer meegezogen in de beleving van de ambtenaar en kun je bijna geen buitenstaander meer blijven.
Mooi. ( )