Those of us curious about what happens during a Hajj, the pilgrimage to the holy sites of Islam, can be thankful Trojanow made the journey. He writes with such beauty and grace, it is easy to get caught up in his descriptive words. Take the ritual of wazu, for example. There is a precise way to wash before any kind of prayer. At the end of the complicated process, one is supposed to feel calm, as if in a meditative state before prayer. I felt almost zen-like just reading about the process. I enjoyed learning about the Mumbai tea ceremonies and had a good laugh when Trojanow lost his sandals after a prayer session. Like any good travelogue, there is a decent mix of historical and personal. ( )

De schrijver (een westerling woonachtig in India) geeft een verslag van zijn Hadj

Leerzaam, enorm verrijkend en soms ook een bevestinging van mijn vooroordelen. Zo blijken ook tijdens de Hadj niet altijd even heilig te zijn.
Op het eind werd het boek iets minder interessant, omdat de schrijver meent dat hij moet vertellen over zijn terugreisperikelen. ( )