Lezen nadat ik Oorlog en Vrede uit heb. (want to read not earlier than I when have finished War and Paece)

3.5 stars.

Though I had a hard time getting into Письмовник, I came to appreciate it... The book is composed of letters -- the title, Letter Book refers to a book of sample letters -- written by a man and a woman. Without revealing the mechanics of the book, which are crucial to understanding why Shishkin does what he does, I'll just say that, technique be damned, I found some of the book's passages -- especially the gooey love letters and some of the reports from war -- rather dull but that the woman's accounts of caring for a friend's children and her own dying parents were very affecting. When I got to the end of the book, I went back to the beginning and found it far more interesting the second time, which may be appropriate, given that the book is about life, death, and everything in between.

There's a bit more about the book on my blog, here. ( )

Over de dood, meer dan over de liefde. Dagboeknotities, of ik-vertellers, meer dan brieven. Elk verband tussen beide brievenschrijvers komt op rekening van de lezer (en de gemakzuchtige achterflaptekst), die zich, net als beide personages, in een verschillende ruimte, een verschillende tijd, maar opgehangen aan dezelfde draden, beweegt. Er is veel schoonheid (en gruwel) op de kleine ruimte, maar de intentie van dit boek is groter en ambitieuzer dan de leeservaring zelf. ( )

De briefwisseling tussen Volodja en zijn vriendin Sasja vangt aan, wanneer hij aan het begin van de 20e eeuw als soldaat in een geallieerde interventiemacht naar China vertrekt om de Boksersopstand neer te slaan. Hij krijgt in het leger de taak familieleden van zijn gesneuvelde medesoldaten per brief in te lichten. Sasja studeert af en gaat werken. Volodja beschrijft de gruwelen van de oorlog. Hun correspondentie gaat ook door, wanneer Sasja verneemt dat hij gesneuveld is. Zijn brieven blijven uit 1900 komen, haar leven gaat verder in Sint-Petersburg. Hij blijft bestaan, omdat Sasja zich hem herinnert en zich niet neerlegt bij zijn dood. Zij schrijft hem over haar huwelijk, relatieproblemen, haar vriendinnen, het overlijden van haar ouders en haalt veel jeugdherinneringen op.
De brieven tonen aan, hoe de wrede oorlog iemand verandert en hoe Sasja steeds meer vereenzaamt. Het lijken meer aantekeningen uit een dagboek, de brieven komen ook niet aan en blijven onbeantwoord. Het is een verhaal over de oorlog, maar vooral over de liefde. Het boek beschrijft overtuigend hoe het verlangen elkaar te vinden over de grenzen van de dood blijft bestaan. ( )