Het is de vierentwintigste druk geworden die voor 5 euro bij de kassa lag in een boekenwinkel in Arnhem. Al vaker had ik dit boek willen kopen maar voor dit bedrag kon ik het echt niet meer laten liggen. Zo werkt dat blijkbaar bij mij.

Omdat dit boek best vaak in mijn bewustzijn is geweest voor ik het ging lezen, had ik me er een bepaalde voorstelling van gemaakt. Gedeeltelijk is deze ook uitgekomen, het zijn inderdaad de rauwe ervaringen van een jonge vrouw die suïcidaal opgenomen is op een PAAZ (psychiatrische afdeling algemeen ziekenhuis).
Wat ik niet had verwacht was dat het zo fragmentarisch zonder enige uitleg zou zijn. Dit stoorde mij soms omdat ik vragen had die niet zijn beantwoord. Het zorgde er wel voor dat ik door bleef lezen in de hoop dat ik toch nog aan mijn trekken ging komen.

Dat dit boek zovele oplagen heeft gekregen en door zoveel mensen is gelezen, stemt mij wel positief. Natuurlijk weet ik niet wat de motieven zijn van mensen die dit boek zijn gaan lezen maar ik denk dat het alleen maar goed is als er bij het algemene publiek meer bekend wordt over hoe mensen in de maatschappij van het pad kunnen raken en hoe dan de zorg voor deze mensen in Nederland geregeld is. Nou ja, hoe dat voor een klein deel van deze mensen geregeld is. En dat daar ook nog wel wat in te verbeteren valt.
En ook dat mensen in contact komen met het verschijnsel suïcide en depressie en belevenis van degene die dit heeft. Niks even je schouders eronder en je bent er zo weer bovenop maar algehele hopeloosheid. Hopelijk dat dit boek heeft bijgedragen aan meer begrip. ( )

Paaz is meer een dagboek dan een roman en geeft een gedetailleerd inzicht in het leven in een psychiatrische inrichting. Hilarisch, cynisch en bij tijd en wijle aangrijpend. Wat mij betreft had het verhaal wel wat ingedikt mogen worden, dat was de spanning ten goede gekomen. ( )

Zwaar depresieve jonge vrouw belandt op de psychiatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis en beschrijft haar belevenissen. Heldere ontroerende observaties ( )

Voor mensen die ooit zijn opgenomen in de paaz heel herkenbaar; de therapiesessies, de arts-patiënt-relatie, de omgang met andere patiënten, het gebrek aan privacy, de regeltjes, de vrijheidsbeperking, de medicijnen, de rituelen...
Tragi-komisch verhaal. Met plezier gelezen. ( )

Deze roman draait rond een bijzondere tijdspanne uit het leven van Emma, een jonge vrouw die plotsklaps wordt opgenomen op de psychiatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis. Ondanks een leuke baan en dito leven, wil ze immers liever dood. Te midden van allerlei aparte regels, massa’s pillen, vreemde diagnoses en onverwachte vriendschappen begint Emma’s zoektocht naar een uitweg uit de paaz en vooral een naar zichzelf. Het meisje beseft steeds meer dat ze er niet voor niets zit en dat enkel zij bepaalt of en hoe ze deze afdeling ooit weer zal kunnen verlaten. ( )