This is an omnibus of 3 books in the series. I've only finished the first book so far, so this review is only based on that.

Night's Master- 5 stars
Night's Master, the first book, is made up of a series of interconnected stories all related, directly or indirectly, to Azhrarn, the Demon Lord who rules the Underearth. These are really dark, adult fantasy tales that deal with themes of love, lust, greed, etc. The characters that populate Tanith Lee's world aren't necessarily likeable-- which actually, is refreshing and makes me enjoy the book more. So often writers try hard to create characters that we like and can root for, but I like the fact that Tanith Lee seems to just write characters that do what they want, and what makes sense for them, rather than trying to write them to be appealing to readers. Would I want to be friends with her characters? No, I'd probably run away if I ever met most of them, but they are fascinating to read about, and I find them very human, embodying so many relateable and recognizable emotions, obsessions, lusts, flaws... I find a little of myself in them.

The world building of the Flat Earth is pretty ambiguous. It is a world of exotic magic and mystery. Lee doesn't spend too much time developing it, but it doesn't take away from her stories at all. The mystery is part of its charm. I do love the little glimpse we get of the world above-- the gods who created this world are now bored with it, living in the book's version of "heaven", apathetic to the existence of human beings. So naturally, that leaves the demons who find entertainment in meddling in human affairs.

De Onderaarde was het domein van de demonen. Hier stroomde de Rivier van de Slaap, hier joegen de demonen op de zielen van de slapenden, hier stond hun luisterrijke stad Druhim Vanashta. Hier woonde ook in zijn magistrale ijzeren paleis Azhrarn Prins der Demonen, de machtigste Heer der Duisternis, minnaar van demonen en mensen. Hij was degene die gruwelen en gevaar bracht aan degenen die hij bezocht, maar ook verrichtte hij wonderen.
En al die tijd, in de verheven ijle sferen van de Opperaarde, keken de koele en onverschillige goden neer op het werk hunner handen, eonen geleden gewrocht en allang uit hun belangstelling verdwenen.
Allemaal gaan ze hun eigen weg, de Heren en Vrouwen der Duisternis, Azhrarn, Heerser van de Nacht, Chuz, Prins van de Waanzin, Azhriaz, de half-menselijke, half-demonische dochter, Vrouwe van de IJlingen en de vele, vele anderen, tot de ijle goeden in de Opperaarde hun vernietigende aandacht schenken, en dan blijft niets gespaard, wordt zelfs de Chaos aan de rand van de wereld beroerd. En zal niets ooit meer hetzelfde zijn.

Je n'ai lu que le Maître des Ténèbres mais j'ai adoré: l'écriture sobre et poétique, la beauté des histoires, et le maître des ténèbres, fascinant dans sa cruauté et son "amour" pour l'humanité. Je le relis volontiers. (oui, d'accord, il y a beaucoup de diableries dans ma bibliothèque :-) ( )