Met haar sterke schrijfstijl, geeft de schrijfster inkijk in het leven van Mona, als kind, als vierentwintigjarige en als vijfendertigjarige. Sterke dialogen, hartverscheurend, recht uit het leven gegrepen, Een verhaal over waarom we worden wie we zijn, geschreven met humor, scherpte en veel schaamteloze eerlijkheid. Over ouders en kinderen. Over beschadigde mensen en hoe zij soms onbewust en ongewild anderen ook schade toebrengen.Over waar verantwoordelijkheid eindigt en schuld begint. Over geheimen en eenzaamheid. Over de gevaren van sterk zijn of zich sterk willen voordoen, en zich voortdurend aanpassen. Over vergeten en niet kunnen vergeten. Over jezelf durven redden. En over liefde.. ( )

Heb hier echt van genoten, aanrader! ( )

Twee sterren voor de moeite. ( )

Een titel die onmiddellijk in het oog springt en vervolgens ook heel veel in de media is geweest. Vaak als een boek veel aandacht krijgt ben ik op dat moment zelf nooit zo geneigd het te willen lezen. Maar jaren later als mijn oog dan op zo'n titel valt op bijvoorbeeld de Deventerse Boekenmarkt dan wint mijn nieuwsgierigheid het toch en schaf ik het aan. Zo verliep het bij mij ook met dit boek.

In 2018 las ik het boekenweekgeschenk Gezien de Feiten van Griet op de Beeck en was gelijk onder de indruk van haar schrijfstijl. Ook door dit boek Kom hier dat ik u kus werd ik gelijk gegrepen. Vanuit drie levensfases (rond 10 jaar, 25 jaar en 35 jaar) beschrijft de ik-persoon de verhoudingen in het gezin waaruit zij komt en de ontwikkeling die ze daarin doormaakt.

De personages zijn zo levensecht dat het leek alsof ik over bekende mensen zat te lezen. Van bepaalde manipulatieve gedragingen zoals die van de stiefmoeder waarvan je misschien denkt dat dit te dik is aangezet, weet ik dat er mensen zijn die werkelijk dat soort dingen zeggen en daarmee andere mensen klemzetten. Vooral de gezinsdynamiek waarbij de ik-persoon maar alles doet om het goed te houden en al het gedrag van alle andere gezinsleden accepteert, zijn echter dan echt neergezet. Ik kreeg het er regelmatig benauwd van en wilde wel tegen de hoofdpersoon roepen dat het tijd werd dat ze haar eigen leven ging leiden.

Het lezen van een boek als dit maakt me triest in de zin van dat mensen zich maar moeilijk aan de gezinsdynamiek kunnen ontworstelen. We zijn allemaal enorm gevormd door onze kinderjaren. Dit kan goed uitpakken maar ik weet ook dat bij velen er een enorme weg te gaan is voor ze werkelijk hun eigen pad kunnen vinden. Het doet me afvragen of wij mensen ooit in staat zijn om een makkelijker leven te leiden. ( )

Wauw. Ik had niet verwacht dat ik dit een goed boek zou vinden. De eerste twee hoofdstukken stuurden die verwachting niet echt bij. Maar het laatste hoofdstuk was adembenemend. ( )