Auf ein Miniaturbild klicken, um zu Google Books zu gelangen.
Lädt ... Vluchtautogedichtenvon Maarten Van der GraaffKeine Lädt ...
Melde dich bei LibraryThing an um herauszufinden, ob du dieses Buch mögen würdest. Keine aktuelle Diskussion zu diesem Buch. keine Rezensionen | Rezension hinzufügen
Auszeichnungen
Keine Bibliotheksbeschreibungen gefunden. |
Aktuelle DiskussionenKeine
Google Books — Lädt ... GenresBewertungDurchschnitt:
Bist das du?Werde ein LibraryThing-Autor. |
(Wat dat is weet ik niet. Dit zijn ze evenwel.)
Waarom precies valt moeilijk te zeggen. Van der Graaff schrijft niet om mooi te schrijven of om een duidelijke boodschap te laten kennen, zelfs niet om te choqueren of aan te vallen, of omdat hij bang is of triest. Ik denkt dat hij schrijft omdat hij moet.
Het resultaat is een niet-aflatende gedachtestroom die geen register schuwt: associatief, stads, post-modern, breed, pathetisch, simplistisch, ziek, erotisch, pornografisch, landelijk, hermetisch, modernistisch, neoromantisch, teder, lyrisch, geschift, stijlgevoelig, stijlbrekend. Allemaal pseudo zowel als authentiek.
Van der Graaff is uniek. Toch, enkele anderen die ik al las, en hier ook worden opgeroepen: Mathijs Tratsaert, Alexis Alvarez Barbosa.
Van der Graaff is niet uniek. Hij is zoals velen zoekend, pedant, jong, niet perfect, geforceerd, alreeds verouderd, een knipper en een plakker, een praatjesmaker die hoge ogen gooit.
Wat moet je hier dan mee, waar gaat dit heen? Ik denk niet dat deze vragen relevant zijn. Dit is nu geschreven en dat moet je nu maar lezen, of niet. Ik ben fan -- deze gedichten moet je niet liefhebben, je moet ze liken.
Voorbeelden.
Vanmorgen viel ik voorover
in het moeras van de ochtend
toen ik mijn ogen opende
was alles hetzelfde
daar lag ik met mijn
zelfreanimerend vermogen
zoals al het gruwelijke
had dit iets belachelijks
Maar ook.
Er zijn verstuivingen en viaducten die ik nooit zal zien.
Ook al probeer ik alle verstuivingen
en alle viaducten te zien, nooit zal ik alle verstuivingen en viaducten zien.
Het zijn er te veel.
En dan.
ik bruin, ik zon
ik moet denken aan een bepaalde vorm van
neerslaan ik ben uw metgezel
ik wil weten ik wil weten hoe het draait:
al die succesvolle loops in Themapark Materie!
zijn lul was hard zijn benen grepen naar haar heupen
reeds op dit punt begon hij te huilen
god zelf met in zijn ooghoek blinkende sneeuw jouw adem
het mechanisme waarmee je de wil die je voedt over de weekvlezige buik
O l a t i l e O l a t i l e o l a t i l e o l a t i l e o l a t i l e
topless als een goochelaar
Genoeg. Neem dit tot u. Ga! ( )