Net zoals achtste groepers huilen niet, vind ik dit zeer indrukwekkende verhalen. Vooral omdat dit soort verhalen waargebeurd zijn en recht uit het hart komen van de persoon zelf of iemand die moet toekijken tijdens deze verschrikkelijke strijd. Je voelt je machteloos en hoopt op het beste. Gelukkig heeft de jongen het overleeft en is hij zelfs nog op onze school gekomen om het na te vertellen! Dit soort verhalen geven een betere blik op de werkelijkheid. Er zit ook een heleboel informatie in over hoe zo'n behandeling verloopt en wat de gevolgen zowel lichamelijk als mentaal zijn! ( )

Ik vond het een heel mooi, en toch ook wel humoristisch boek. Ondanks dat het over de ‘achtbaan’ van het ziekteproces van een 15 jarige jongen gaat, wordt het zo enorm positief en strijdlustig omschreven. Je kijkt echt met de ogen van een 15 jarige puber die voordat hij ziek werd stomdronken met zijn vrienden op voetbal weekend ging en het leven niet zo serieus nam. En het is dan ook mooi om te zien hoe de ziekte hem niet alleen negatief veranderd heeft, maar hem juist ook mooie dingen heeft gebracht. Het verhaal dringt ook beter door omdat je weet dat het echt gebeurt is en de jongen er ook zelf aan heeft meegewerkt. ( )

Dit boek is geschikt voor 70 procent jongens en 30 procent meisjes in de leeftijd 16-25. Het boek is namelijk geschreven vanuit de gedachte gang van een adolescent, maar het gaat over een jong van 16 met de ziekte kanker. Het zijn twee verhalen met veel momenten om te rusten. Ideaal!! Mijn mening: als je over de ziekte wilt lezen en je wilt ook een beetje humor is het aan te raden.

Aangrijpend verhaal. Goed te lezen. ( )

Mooi geschreven, verhaallijn is goed. ( )