![](https://image.librarything.com/pics/fugue21/magnifier-left.png)
![](https://pics.cdn.librarything.com/picsizes/ae/59/ae59d2b6134a3c7592b702f5a77433041414141_v5.jpg)
Auf ein Miniaturbild klicken, um zu Google Books zu gelangen.
Lädt ... Das schwarze Herz Afrikas. Meine erste Reise in den Kongo. (1987)von Lieve Joris
![]()
Keine Keine aktuelle Diskussion zu diesem Buch. Op zoek naar sporen van haar heeroom, die missionaris was in Congo, reist Lieve Joris in 1985 naar Zaïre. Haar tocht leidt naar het oude Congo van de paters, maar ook naar het Zaïre van Mobutu: ze ontmoet vertrouwelingen en critici van de president, trekt de zwarte cité is waar de vermaarde Zaïrese plantrekkerij de toon aangeeft en het dansen doorgaat tot de ochtend gloort. In een oude roestige boot vaart ze de Zaïrestroom op. 'Terug naar Congo' is een zoektocht naar het koloniale verleden, maar ook een scherpzinnig portret van het dagelijks leven in het hart van Afrika. Recensie(s) De Belgische journaliste (1953) reist naar Zaïre om te onderzoeken hoe haar 'heeroom' daar vroeger als missionaris gewoond heeft. Later in het boek maakt zij zich los van haar kerkelijk avontuur en gaat alleen op onderzoek naar het moderne Zaïre. Vooral in het eerste deel, dat over 'heeroom' gaat, geeft zij een fascinerend beeld van koloniaal Afrika zoals het ook thans nog gedeeltelijk bestaat. Het geeft ook een prima beeld van de leef- en denkwereld van missionarissen. De tweede helft geeft een beeld van het huidige Zaïre: corrupt, verpauperd. Een droeve balans na zoveel jaar onafhankelijkheid. Dit boek is geschreven met veel liefde voor Afrika, met grote zorgvuldigheid, met diep inzicht en geeft blijk van een goede observatie door de auteur. Een uitstekend boek voor een brede lezerskring. Voor ouderen is het bruikbaar als reflectie op de herinneringen uit hun jeugd, voor jongeren als een historische analyse van het heden. Mooi boek waarin Lieve Joris naar Congo reist om te onderzoeken hoe haar 'heeroom' daar vroeger als missionaris gewoond heeft. Gaande weg maakt zij zich los van haar kerkelijk avontuur en gaat alleen op onderzoek naar het moderne Congo. Het boek schetst een fascinerend beeld van koloniaal Afrika en geeft ook een prima beeld van het huidige Congo: corrupt, verpauperd. Een droeve balans na zoveel jaar onafhankelijkheid. Het boek is geschreven met veel liefde voor Afrika en met grote zorgvuldigheid. Zeige 4 von 4 keine Rezensionen | Rezension hinzufügen
Ist enthalten in
Um 1985 macht sich Joris auf den Spuren ihres Onkels, eines belgischen Missionars, auf ihre 1. Reise in den Kongo. Zunächst umgeben von Weißen und weitergereicht von Missionsstation zu Missionsstation (die sie an ihre belgische Klosterschule erinnern) befürchtet sie, das wahre Afrika nicht kennen zu lernen. Doch mit sympathischer Neugier und einer einfühlsamen Beobachtungsgabe gelingt es ihr, der von weißen Vorurteilen gegenüber Schwarzen geprägten Kolonialwelt zu entkommen und sich z.B. alleine auf die 1700 km lange Flussreise von Kinshasa nach Kisangani zu machen. In nahezu poetischer Erzählweise beschreibt sie ihre sich allmählich entwickelnde Liebe zum Schwarzen Kontinent, doch auch politische und historische Fakten kommen nicht zu kurz. Die hier bisher besprochenen Titel von L. Joris (BA 9/98, 1/99, 7/00, 2/02) erschienen im Original alle später als dieser (Originalausgabe 1987), so lernt sie hier Menschen kennen, von denen sie in "Die Sängerin von Sansibar" als alten Bekannten berichtet. Für "Joris-Anfänger" sei dieser Titel daher wärmstens empfohlen, für Kenner und Afrika-Fans ohnehin. (2). Keine Bibliotheksbeschreibungen gefunden. |
Aktuelle DiskussionenKeineBeliebte Umschlagbilder
![]() GenresMelvil Decimal System (DDC)916.75104History and Geography Geography and Travel Geography of and travel in Africa East Africa Democratic Republic of the Congo (Congo-Kinshasa); Rwanda & Burundi Democratic Republic of the Congo (Congo-Kinshasa)Klassifikation der Library of Congress [LCC] (USA)BewertungDurchschnitt:![]()
Bist das du?Werde ein LibraryThing-Autor. |
Hierdoor krijg je in dit boek een beeld hoe het er in zulk land aan toe gaat. Wat je wel verontrust is dat de ontwikkelde landen van deze manier van werken op de hoogte zijn en toch die corrupte machthebbers de hand boven het hoofd blijven houden. Wie draagt de meeste verantwoordelijkheid ? Een vraag die in deze tijden van enorme vluchtelingenstromen wel even doet nadenken. (