How to discuss my four-star review of a book like this which I loved reading, but why? Of course, the many literary musings on [a:Franz Kafka|5223|Franz Kafka|https://images.gr-assets.com/authors/1569196898p2/5223.jpg], [a:Rainer Maria Rilke|7906|Rainer Maria Rilke|https://images.gr-assets.com/authors/1493785350p2/7906.jpg], [a:Wittgenstein Ludwig|17502615|Wittgenstein Ludwig|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/user/u_50x66-632230dc9882b4352d753eedf9396530.png], [a:Fernando Pessoa|7816|Fernando Pessoa|https://images.gr-assets.com/authors/1427039317p2/7816.jpg], [a:W.G. Sebald|6580622|W.G. Sebald|https://images.gr-assets.com/authors/1465928875p2/6580622.jpg], [a:Walser Robert|17396751|Walser Robert|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/user/u_50x66-632230dc9882b4352d753eedf9396530.png], [a:Roland Barthes|13084|Roland Barthes|https://images.gr-assets.com/authors/1548241743p2/13084.jpg], [a:Elena Ferrante|44085|Elena Ferrante|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/user/u_50x66-632230dc9882b4352d753eedf9396530.png]. The movies, of course, not only Hitchcock's Vertigo but films of [a:Chantal Akerman|83688|Chantal Akerman|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/user/f_50x66-6a03a5c12233c941481992b82eea8d23.png], and the artworks of [a:Albrecht Durer|11321023|Albrecht Durer|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/user/u_50x66-632230dc9882b4352d753eedf9396530.png](esp. Melencolia I), [a:Paula Modersohn-Becker|519430|Paula Modersohn-Becker|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/user/f_50x66-6a03a5c12233c941481992b82eea8d23.png], [a:Joseph Cornell|25401|Joseph Cornell|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/user/u_50x66-632230dc9882b4352d753eedf9396530.png], and others new to me such as [a:Pipilotti Rist|83699|Pipilotti Rist|https://s.gr-assets.com/assets/nophoto/user/u_50x66-632230dc9882b4352d753eedf9396530.png] sending me to the Internet almost as often as the narrator. The flâneur quality of the narrator's days roaming New York City and its museums. Her correspondence on writing with friends and students. Adoration of her dog, Genet, and concern for a feral striped cat in the neighborhood. Bodily functions (needs to be more "body" in your writing, said my creative writing teacher). Concerns about work, money and food, and eventually, in the final third of the book, the misery and heaviness of her first pregnancy.
I could not put down this collection of "drifts" or intimate vignettes salted with a few hazy photos (the old lady neighbor stayed with me). The author confesses: "What I longed to write was a small book of wanderings, animals. A paper-thin object, a ghost. Filled with incandescence toward the possibility of a book. (a) torn-apart book of myself." And she has.
If you liked [b:Pond|25333047|Pond|Claire-Louise Bennett|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1428656359l/25333047._SY75_.jpg|45069198], [a:Sarah Manguso|52289|Sarah Manguso|https://images.gr-assets.com/authors/1252535357p2/52289.jpg], [a:Rachel Cusk|46051|Rachel Cusk|https://images.gr-assets.com/authors/1268246552p2/46051.jpg], [a:Olivia Laing|4463840|Olivia Laing|https://images.gr-assets.com/authors/1465720235p2/4463840.jpg] and appreciate the work of photographer/writer [a:Moyra Davey|417744|Moyra Davey|https://images.gr-assets.com/authors/1591072002p2/417744.jpg], this will captivate you, too. ( )

Drang. Door: Kate Zambreno.

Zambreno schreef het soort boek dat ik heel graag lees als, met de nadruk op als, het goed geschreven is. Indien geschreven door iemand anders is dit boek het lezen niet waard. Maar zij slaagt erin om van haar doodgewone, alledaagse worstelingen en strubbelingen iets te maken dat boeit, beklijft en raakt.

In Drang volgen we een schrijfster die worstelt om haar volgende boek geschreven te krijgen, ze zoekt afleiding in kunst en literatuur en in het dagdagelijkse leven. Dat leven is ook een aaneenschakeling van strubbels en twijfels. Wel of niet verhuizen, hoe dat te betalen, de lawaaierige Italiaanse bovenbuurman, de onophoudelijke hitte, doorlekken, nog maar eens masturberen, mailen met medeschrijvers in de plaats van gewoon verder te doen aan haar eigen boek,…

Grotendeels herkenbare dingen, te klein om een verhaal te vormen, en toch lukt het Zambreno om dat toch te doen. Als ik mijn dagdagelijkse beslommeringen in boekvorm zou uitbrengen dan leest geen kat dat. Drang deed me een beetje aan Chelsea Girls van Eileen Myles denken. Qua openhartigheid, alledaagsheid, eerlijkheid, schaamte, humor, verveling, lichamelijkheid. Myles is ook iemand die het kleine groots kan brengen.

Drang is een soort van memoir, dagboek, essay, blog én ode aan haar hondje Genet in één. Het was mijn eerste Zambreno en het smaakt naar meer! ( )