Wat is er in godsnaam met A.F.Th. gebeurd? Ik las de eerste delen van zijn reeks De Tandeloze Tijd en okay, die maakten zeker geen beklijvende indruk, maar die lieten toch impressies van een schrijftalent zien dat mits rijping wel iets kon worden. Maar 20 jaar later blijkt daar niks van terecht gekomen, tenminste toch te oordelen op basis van de eerste 200 bladzijden van dit meer dan 1.000 pagina’s tellende boek. Ik waande me in een goedkoop Amerikaans politieromannetje, met holle dialogen, opgeklopte actiescenes en vooral geen spoor van een boeiende verhaallijn. Neen, voor mij is dit tijdverspilling. ( )

READ IN DUTCH

Het schervengericht van AFTh van der Heijden was weer een boek voor mijn Nederlandsliteratuurlijst, waarmee ik nu toch wel bijna klaar ben. Ik was wel benieuwd naar het verhaal en bereid om de 1051 pagina's die het boek vullen te lezen. Het levert ook meteen de meeste punten op voor Nederlands... Vorige week zondag begon ik dapper in dit boek, en gisteren las ik het, ziek in bed, alweer uit. Een voorbode van een positieve reactie?

Het boek heeft een drietal hoofdverhaallijnen die samen komen in de Californische gevangenis Choreo aan het einde van de jaren '70. Filmregisseur Remo Woodehouse wordt voor psychiatrisch onderzoek drie maanden opgesloten nadat seks gehad zou hebben met een minderjarig meisje. Als vrijwillige schoonmaker voert hij gesprekken met medegevange Scott Maddox. Beide blijken onder een valse naam in Choreo te zitten. Wanneer Remo erachter komt dat Maddox de sekteleider is die zijn vrouw op beestachtige wijze heeft vermoord, bereiken de gesprekken een nieuw level. Van een afstandje kijkt gevangenbewaarder De Griek toe en probeert hij de boel te regisseren.

Het is al snel duidelijk dat dit boek gebaseerd is op Roman Polanski en de moord op diens zwangere vrouw. Hoewel het boek door het aantal pagina's misschien langdradig lijkt, heb ik het zo niet ervaren. De verhaallijnen lopen door elkaar en het is soms even uitvogelen waar en in welke tijd we nu weer aanbeland zijn, maar echt lastig te volgen is het niet. Ik vond de verhalen (het zijn er eigenlijk meer dan alleen die ene) boeiend en interessant om te lezen. Nog niet zolang geleden is Polanski opgepakt vanwege de zedenzaak waarvoor hij in het boek ook al in de gevangenis zat; en dat was eigenlijk ook waar ik hem vooral van kende. Verder geeft het ook een beetje een beeld van de tijdgeest eind jaren zestig en begin jaren 70. Ik vond dat het boek lekker weglas, dat is ook wel prettig bij zo'n dikke pil. De schrijfstijl vond ik ook wel prettig om te lezen en ik heb me geen moment verveeld met het boek. Kortom, iemand die niet terugschrikt van een behoorlijk dik boek raad ik het aan. Het verhaal gaat niet altijd even snel, maar dat maakt niets uit. 4 sterren van mij.
( )

Het mag dan veelgeprezen zijn, mij heeft het niet kunnen bekoren. De helft zo dik en het zou ook goed geweest zijn. ( )

http://occamsrazorlibrary.blogspot.com/2007/12/ostracism.html ( )

Dit boek gaat over een man die de man tegenkomt die zijn leven heeft verwoest. Deze ontmoeting vindt plaats in een gevangenis, waar beiden gevangen zitten. Ook komt er een derde persoon doorheen in de vorm van een bewaker die ons wil doen geloven dat het hele drama door hem veroorzaakt is en ook verantwoordelijk is voor de samenkomst van de twee mannen. ( )