Jean, l’habitual alter ego de Modiano, evoca des del present de la setantena la primavera dels seus vint anys, quan la freqüentació de dues dones (la Camille i la Martine) i els escenaris per on elles es movien el va fer recordar uns fets de la infantesa que havia oblidat. Jean primer sospita i després confirma que hi ha una mena de complot teixit al seu voltant porque doni testimoni d’uns fets delictius que va presenciar de petit, relacionats amb una casa al poble de Chevreuse. La novel·la que fa quaranta de l’autor francès confirma el seu estat d'excel·lència creativa, amb obres que concentren la seva essència literària: riquesa de sentit, subtilesa i un estil límpid que arriba a tothom.

Una indagación detectivesca en un misterio del pasado. El Premio Nobel Patrick Modiano explora el laberinto de la memoria.

Chevreuse: una palabra. Chevreuse: un lugar. Chevreuse: un escenario de la memoria. Jean Bosmans regresa, acompañado de dos amigas, a una casa en la que vivió de niño. Allí, en los años cuarenta, vivió también un personaje turbio y escurridizo, Guy Vincent, estraperlista que acababa de salir de la cárcel y después desapareció sin dejar rastro. Ayudado por su amiga Camille, Bosmans inicia una indagación en sus recuerdos y en las derivas que estos tienen en el presente. En el pasado hay un escondrijo secreto, que acaso contenga un tesoro. En el presente hay otra casa, una en cuyo salón con divanes se reúnen desconocidos; y también hay una chica que cuida del hijo del propietario, un hombre con el que se produce un encuentro en un café, secretos que parecían olvidados y reemergen provocando la codicia, o el simple deseo de entender lo que sucedió…

La nueva obra del Premio Nobel Patrick Modiano es una novela policiaca poblada por fantasmas; una novela de iniciación en torno a una búsqueda; una novela sobre la memoria y sus laberintos; una novela sobre el misterio de la existencia humana. Una enigmática, seductora y deslumbrante indagación en la que son más importantes las preguntas que las respuestas.

Het is al tot in den treure gezegd: Modiano schrijft telkens ongeveer dezelfde roman. Dat is niet helemaal juist, maar toch bijna. In dit geval zien we opnieuw een oudere man obsessioneel bezig met het reconstrueren van wat er in zijn jonge jaren is gebeurd. Opnieuw speelt dit verhaal zich grotendeels in Parijs af (met weer heel precieze plaatsaanduidingen), al zijn er zij-uitstappen naar de vallei van de Chevreuse (vandaar de titel) en naar Saint-Raphael, aan de Middellandse Zee. Opnieuw duiken er louche figuren op, zit er duidelijk een crimineel geurtje aan de feiten waarnaar verwezen wordt, en onderscheiden de personages zich vooral door hun stilzwijgen of hun mysterieuze, lichtjes dreigende uitspraken. Niet te verwonderen dat in de loop van het boek opnieuw geleidelijk wel enkele stukken van de puzzel op zijn plaats vallen, maar dat het grote plaatje onvatbaar blijft, ook op het einde.
Modiano voert een zeker Jean Bosmans op als protagonist, een schrijver op leeftijd (ook dat keer herhaaldelijk terug bij Modiano). De plot is tamelijk ingewikkeld omdat je pas na een tijdje doorhebt dat het verhaal zich in drie tijdlagen afspeelt: de jeugdjaren van Bosmans (A), 15 jaar later wanneer hij even bedreigd wordt door criminele figuren en hij een eerste poging doet om te begrijpen wat er aan de hand is (B) en nog eens 50 jaar later, wanneer hij een schrijver met naam is, en toch nog eens probeert het fijne te weten te komen van die vroege voorvallen.
Vintage Modiano dus. Knap gedaan, zonder meer. ( )