Ruim een jaar geleden gelezen. Weer een boek waarin de hoofdpersoon een uiterst onaangename egoïstische narcistische hetero van middelbare leeftijd is (zie van der Heijden). Natuurlijk, ironisch bedoeld, maar toch lichtelijk verdacht, omdat de schrijver toch een zekere sympathie voor hem probeert op te wekken bij de lezer. Fons Nieuwenhuis is een mannetjesmaker in de politiek en wil zijn vriend Hans Portielje tot minister bombarderen. Hun gekonkel, gesnoef en corruptie doet sterk denken aan scènes bij Waterdrinker. Daarnaast spelen allerlei toestanden met vrouwen en gezinnen, doordat Portielje studentes versiert en klootzak Nieuwenhuis niets te maken wil hebben met zijn per ongeluk verwekte kind en diens moeder. Veel “interessante”, irritante mensen. ( )

Whatever the ideals of the Flower-Power and Hippie generation were, by the 1990s the baby-boomer generation has developed into an egotistic, and ruthless tribe. Sexual freedom and multiple partners has taken the form of self-centred gratification without loyalty or consideration for the feelings of others.

The main character of Vladiwostok!, Fons Nieuwendijk, is just such a selfish, reckless character. The plot of the novel seems a condensation of elements directly taken from daily television shows on Dutch TV, such as DWDD: a toxic mix of politics, media, commerce and business.

However, the novel is rather disappointing. There is not enough focus, and no real human interest. Iconic perhaps, but not cult. Just a very average novel. ( )

Een uniek onderwerp voor een Nederlandse roman -- mannetjesmakerij in de politiek -- maar toch stelde het me enigszins teleur. Leest vlot. ( )

Ironische roman over de wereld van de politicus en zijn voorlichter. Veel privébesognes, weinig politieke actie. De roman begint moeizaam maar krijgt je halverwege toch wel te pakken. Opvallend is dat Thomése, die toch bewezen heeft mooi taalgebruik belangrijk te vinden, hier kiest voor grover taalgebruik. De mannelijke en vrouwelijke vleeswaren komen regelmatig voorbij. Binnen de roman past het maar je moet het wel kunnen verdragen. ( )

Wat een naar boek. Wat een nare mensen. Wat een naar taalgebruik. Ik ben halfverwege gekomen en heb het toen weggelegd.