Dolfje Weerwolfje heb ik zelf altijd al een leuk boek gevonden. Het is een makkelijk boek om te lezen en er staan veel illustraties in. Het verhaal loopt heel leuk in elkaar door, waardoor het leuk blijft om het te lezen. Voor kinderen zit er ook veel spanning in dit boek en omdat het op een hele leuke manier is geschreven voor kinderen vinden veel kinderen dit een leuk boek. Het prikkelt de fantasie van de kinderen. De personages in dit boek zijn ook op een grappige manier vormgegeven, vooral mevrouw Krijtjes, de buurvrouw van Timmie en Dolfje (hoofdpersoon). ( )

Uit de serie heb ik Weerwolvenfeest en Weerwolfgeheimen gelezen en een gedeelte van Dolfje Weerwolfje toen ik in een boekenwinkel was☺. Alleen het laatste gaf me hetzelfde gevoel van 'spanning' als toen ik de boeken las als kind. In de latere boeken weet Dolfje al precies wat er met hem aan de hand is en iedereen om hem heen (=Noura, vader, moeder, opa weerwolf, Leo) begrijpt dit en houdt er rekening mee, het 'griezel'-aspect is er zo eigenlijk mee voorbij. Toch heb ik erg genoten van het herlezen van de boeken, ze zijn nog steeds heel grappig en redelijk beoeiend. De liedjes-cd van Weerwolvenfeest bracht daarbij ook extra veel herinneringen mee.

Dit boek heb ik gedurende mijn basisschooltijd meerdere keren uitgelezen.
Vooral omdat ik het spannend vond kon ik dit boek niet wegleggen ( )

Iets dat voor de meesten gecatalogeerd wordt als horror, krijgt hier een heel andere betekenis. Dolfje Weerwolfje is anders dan de andere kinderen en dat is niet altijd even prettig. Maar het leven loopt nu eenmaal niet altijd zoals je wil dat het loopt en dus moet Dolfje leren leven met zijn vloek. Of is het een gave? Heerlijk voorlezen is het, die prettige combinatie van urban fantasy en kinderboeken! ( )

Het boek heb ik een paar jaar geleden gekocht voor mijn kinderen. Het is een verhaal wat je voor kunt lezen, maar wat de kinderen zelf ook kunnen lezen, naarmate ze ouder worden Het gaat over Dolfje,die op zijn zevende verjaardag wordt geconfronteerd met het feit dat hij een weerwolf is. Hij probeert dit zo lang mogelijk verborgen te houden voor zijn ouders en omgeving..
Het boek heeft een hoop humor. Als Dolfje bijvoorbeeld bloed op zijn kin heeft zitten, geeft zijn moeder hem een knuffel en zegt:"Oh , kijk, ik smeer lippenstift op je gezicht".
Het boek is spannend en vooral op de momenten dat Dolfje in een weerwolf verandert. Uiteindelijk komen zijn vader en moeder (die niet zijn echte ouders blijken te zijn) erachter wat er met hun kind aan de hand is en laten hem weten dat ze ondanks alles heel erg veel van hem houden. Het geeft kinderen, die dit boek lezen.,mee dat je je veilig en geborgen kunt voelen, ook al ben je anders dan een ander.
Dolfje is een kind waar je snel door geraakt wordt, zowel als ouder als door kind. Het wordt voor kinderen meer een soort held.
Een erg lief, spannend en humorvol boekje. ( )