Very dated. I can see how this was exciting when it came out, and the connection to Chinatown and other noir stories and films, but it just feels a bit boring today ( )

ask my ass ( )

Los Angeles en la década de los treinta. Instalado en un sórdido hotel en los barrios marginales de la gran ciudad, el joven aprendiz de escritor Arturo Bandini lucha por la dura supervivencia diaria, mientras sueña con el triunfo artístico y económico tras haber conseguido publicar un relato en una pequeña revista. Guiado por su mentor y editor J. C. Hackmuth (inspirado en H. L. Mencken), Arturo proclama a quien quiera escucharle que es un genio de las letras, mientras se enfrenta a una compleja relación amorosa con Camilla, una chica mexicana que trabaja como camarera. Incapaz de mostrarle sus auténticos sentimientos, Arturo se ve abocado a una destructiva relación de amor-odio mientras sigue soñando con alcanzar la gloria.

I did not enjoy spending time with Arturo Bandini as a young near-destitute author in depression era Los Angeles. Everything he relates is so filtered through a self with the emotional intelligence of a gnat and only enough residual honesty to know when he is lying. His assumption that how he treats women is what they deserve is particularly distasteful, yet something in the language and the stuttering grasps at connection is compelling. ( )

Po, Fante pati efekt të madh mbi mua. Fante ishte hyu im dhe unë e dija se hyjnitë duhen lënë të qetë, nuk mund t’u shkelje pragun ashtu si duke lozur. Prapë më pëlqente të hamendja se ku mund të kishte jetuar në Angel’s Flight dhe s’më dukej e pamundur që të jetonte akoma aty.
Ditë për ditë dilja, i bija një xhiro dhe mendoja, a është ajo dritarja që shkapërcente Camilla? A thua kjo është dera e atij hoteli? Ai është holli? Tridhjetë e nëntë vjet më pas e rilexova “Pyesni pluhurin”.
Ka libra të tjerë përpos “Dago Red” dhe “Wait until spring, Bandini”. Janë “Full of life” dhe “The brotherhood of Grape”. Biles, tashti Fante ka në dorë një roman tjetër, “A dream of Bunker Hill”.
Pas disa peripecish, më në fund e takova shkrimtarin sivjet (1979). Ka shumë gjëra të tjera historia e John Fantes. Është një histori fati dhe fatkeqësish dhe historia e në guximi të rrallë dhe të natyrshëm.
Dikur do e tregojnë por ndiej sikur ai nuk do që unë ta tregoj tashti. Por më lejoni se ky njeri siç ka fjalët ka dhe veprat: të forta, të mira dhe të ngrohta. Kaq mjafton. Tani ky libër është i juaji.